เจ้าสาวของจ้าวอสูร

คอนสแตนติน วลาดิมีโรวิช คาร์ลอฟมอบหัวใจให้ปิ่นหยกเพียงคนเดียว ในเมื่อเธอไม่รัก เขาก็พร้อมจะทำทุกทาง เพียงให้เธอเป็นเจ้าสาวของเขาชั่วนิรันดร์ ห้ามรังแกหม่าม้านะคะ หนูรักหม่าม้า

------------------------------------------------------

นิยายรัก-พาฝันแบบฉบับพ่อ-แม่-ลูก ของ แพนด้าน้อย กับ มาเฟียหนุ่มแห่งรัสเซีย...และปั่นปั๊นน้อย!
เรื่องนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับเด็กด้วยน้า ถือเป็นนิยายที่มีเด็กน้อยที่เน่หาข้อมูลมาเยอะพอสมควรเลยค่ะ
(ส่วนตัวไม่เคยมีลูก และไม่ค่อยชอบเด็กเลย แง้! แต่ก็เขียนด้วยหัวใจนะคะ ปั่นปั๊นน่ารักจริงๆ เนาะ อิอิ)
หวังว่าทุกท่านจะมีรอยยิ้มแก้มปริตอนอ่านเหมือนกับตอนเน่เขียนนะคะ!

------------------------------------------------------

คอนสแตนติน วลาดิมีโรวิช คาร์ลอฟ จ้าวอสูรแห่งการ์เดี้ยนคอร์ป มาเฟียร้ายเจ้าของบริษัทในเครืออัญมณีระดับโลก ชายหนุ่มเคยครอบครองปิ่นหยก...หญิงสาวผู้เปรียบเสมือนเพชรเม็ดงามครั้งหนึ่ง หากทว่าเขากลับปล่อยให้เธอหลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย วันนี้เขามาเพื่อทวงคืนอดีตคนรักกลับสู่วงแขนกว้าง ทำลืมอดีตที่ผ่านมาราวกับมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ไม่ว่าปิ่นหยกจะปฏิเสธอย่างไร นับแต่นี้เธอต้องเป็นเจ้าสาวของเขาแต่เพียงผู้เดียว!

ปิ่น-ปิ่นหยก จิตรกรสาวหน้าหมวยที่หาเลี้ยงตนเองกับน้องสาวภายในคอนโดฯ เล็กแคบ เธออาจจะงก แต่ก็ไม่เคยคิดแต่งงานกับใครเพราะเงิน เลยตัดสินใจปฏิเสธการแต่งงานของคอนสแตนตินไปแม้หัวใจรักจะยังคงคิดถึงเขาเสมอ ชายหนุ่มหายไปจากชีวิตของเธอหลายปี แต่แล้วเมื่อเขาหวนคืนอีกครั้ง กลับมาประกาศกล้าว่าจะให้เธอเป็นเจ้าสาวของเขาให้ได้!

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”
“ไม่” คอนสแตนตินกดจมูกลงบนแก้มใสอีกหน สูดกลิ่นกายละมุนเย้ายวนของเธออย่างเอาแต่ใจ ริมฝีปากหยักลึกสัมผัสใบหูน้อยๆ และซอกคออุ่นร้อนคุ้นเคย ชายหนุ่มพริ้มตาลงดื่มด่ำช่วงเวลาที่ขาดหายไปแสนนานด้วยสีหน้าพอใจ ต่างหูหยกสีชมพูรูปกุหลาบที่ปิ่นหยกสวมใส่ไว้เสมอช่วยยืนยันได้ดีว่าหัวใจของเธอไม่เคยจากเขาไปไหน
“ตัวคุณหอมจัง” คนเจ้าเล่ห์ยังไม่ลืมเอ่ยปากชมอดีตคนรักหน้าตาเฉย
“คนบ้านี่!” คำชมไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นนอกจากขับสีผิวข้างแก้มของปิ่นหยกให้แดงจัด เจ้าของอ้อมแขนดูไม่สนใจแม้เธอจะดิ้นขลุกขลัก เขาจะกอดเธอไปถึงไหนกัน “บอกให้ปล่อย ฉันไม่ใช่ตุ๊กตาที่คุณอยากจะทำอะไรก็ได้นะคะ!”
“ตุ๊กตาเขาไม่ดิ้นหนีเจ้าของแบบนี้หรอก”