จันทร์ครึ่งเสี้ยว

มาจอดอยู่ได้ไง ในชั้นจอดของผู้บริหาร ที่มีแต่รถแพงๆ.. มือที่กำสิ่งนั้น คลายออก เมื่อเธอกวาดตาไปรอบบริเวณ ก่อนรีบย่อตัวลง วางตะปูตัวใหญ่ ไว้ที่ล้อหน้าด้านคนขับ วางแบบตั้งเฉียง พร้อมทิ่มทะลุ ถ้าล้อเคลื่อน
แต่ ตะปูเกิดล้ม ให้ต้องก้มลงไปใหม่ ..กำลังก้มๆเงยๆ ก็พลันสะดุ้งเฮือก เมื่อรู้สึกเหมือนมีคนมายืนอยู่ข้างหลัง
“ทำอะไร ?”
เสียงกระชากห้วน ดุ ไม่ได้ทำให้เกวลินยี่หระ แม้จะตกใจจริงๆ เธอยืดตัวขึ้น เชิดหน้า จงใจแย้มริมฝีปากอิ่ม ในท่าเหมือนยิ้มยวนใจใส่เขาด้วยซ้ำ
“สำรวจยางล้อรถให้ เห็นมันเก่า “
ฉับพลัน เขาทำให้เธอตกใจจริงๆ แม้จะแว่บยินดี ว่า หรือเขาจะรวบเธอเข้าไปกอด แล้วก็..จูบ เหมือนในละครยอดฮิตตามทีวี เมื่อข้อมือเธอถูบตะปบ ก่อนบิดเต็มแรง เพื่อให้คลายของในมือ
เสียงตะปูหล่นบนพื้นซีเมนต์ ทำให้ข้อมือเธอแทบหัก เมื่อเขาบีบเต็มแรง ตาที่ขมึงทึงมา วับอย่างน่ากลัว
“คุณนี่..มัน..เหลือรับประทานจริงๆ ให้ตายสิ !“
“แปลว่า อะไร เหลือรับประทาน ?”
เขาปล่อยมือเธอ ราวกับเป็นของไม่น่าแตะต้อง เกวลินกรีดไปเต็มเสียง โกรธปริ๊ด เมื่อเขาเบะปาก
“ของเหลือจากการกินไม่ลงไง !“