ป่วนรักวันวิวาห์ ซีรีส์ชุด วิวาห์เสน่หา

“จะเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอคะ มาค่ะพี่อุ้มไป”
เขาบอกพร้อมกับขยับทำท่าจะลุกจากเตียงทั้งที่ยังนุ่งลมห่มฟ้า หล่อนเลยรีบท้วงเพราะไม่อยากเห็นอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ควรเห็นให้ใจมันเต้นแรงกว่าเดิม
“เอ่อ พะ เพลินไปเองได้ค่ะ พี่หนึ่งนอนไปเถอะ”
“มีแรงลุกก็เก่งเกินคนแล้วค่ะ รู้มั้ย พี่ทำอะไรน้องเพลินบ้าง”
ไม่มีเสียงตอบจากปากคนที่ก้มหน้ามองผ้าห่มที่ดึงขึ้นมาปิดหน้าอกหน้าใจให้พ้นจากสายตาคนถาม
“ตอบไม่ได้ แสดงว่าไม่ได้นับว่าถูกพี่รักกี่ครั้ง”
“พี่หนึ่ง! ใครจะมานั่งนับ เพลินไม่ได้เป็นพวกล่าแต้ม แล้วก็ไม่ได้ลามกหรือหื่นเหมือนพี่หนึ่งนะ”
“ยอมรับค่ะว่าหื่น ก็เมียพี่น่าหื่นใส่ขนาดนี้”
ดอกเตอร์แอบอมยิ้มเหลือบตามองสาวน้อยที่กัดริมฝีปากตัวเองจนเห็นเป็นรอยฟัน เห็นอย่างนั้นแล้วอารมณ์บางอย่างของเขาก็เต้นเร่าเผลอขยับเข้าไปใกล้
“หนาวหรือเปล่าคะน้องเพลิน”
“เพลินมีผ้าห่ม”
“ผ้าห่มจะสู้พี่ได้ยังไง เขาว่าหนาวเนื้อต้องใช้เนื้อห่ม ถ้าน้องเพลินไม่ไปห้องน้ำ งั้นพี่...”