เล่ห์รักรอยมลทิน

“อิ๋ว…ทำเพื่อทุกคนค่ะ ไม่ได้คิดอะไรอย่างที่พี่เกื้อกำลังเข้าใจผิด” คำตอบที่ได้กลับมาทำให้ชายหนุ่มได้สติ ก่อนจะแสยะยิ้มเพราะไม่เชื่อว่านั่นมันจะเป็นความจริง อันที่จริงเขาเองก็มีส่วนผิดที่ไม่เสนอทางเลือกอื่นเพราะอยากจะเอาคืนรสิกาที่มองไม่นานก็รู้ว่าไม่ค่อยจะชอบน้องสาวต่างมารดาเท่าไหร่ มันคงสนุกพิลึกถ้าเธอกลับมาแล้วพบว่าทุกสิ่งที่ควรจะเป็นของเธอตอนนี้ถูกเปลี่ยนมือมาเป็นของริ้วแพรไปแล้ว สิ่งที่คงได้เห็นน่าจะหนีไม่พ้นฉากตบตีกันเองของสองพี่น้องแน่
“งั้นคืนนี้ถ้าฉันจะเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นผัว…เธอก็ไม่ว่าอะไรใช่ไหม” คำถามนั้นทำให้คนหน้าแดงหน้าแดงหนักมากกว่าเก่า ริ้วแพรยอมรับว่ากลัวเกื้อคุณในตอนนี้มากกว่าตอนเขาทำหน้าดุใส่กันเสียอีก
“พะ…พี่เกื้อ…”
“จริงๆ ฉันเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบกลืนน้ำลายตัวเองเท่าไหร่ แต่มาคิดๆ ดูแล้วถึงเราจะแต่งงานกันหลอกๆ แต่ค่าสินสอดครอบครัวเธอก็ได้ไปหมด มันคงเป็นการเอาเปรียบกันไปหน่อยเธอว่าไหม” คำถามนี้ทำอีกคนน้ำตาซึม ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าที่เป็นอยู่นี้เขามีแต่เสียกับเสียอย่างที่พูดจริงๆ ในขณะที่ครอบครัวของเธอนั้นกลับได้ทุกๆ สิ่งจากเขา
“อะ..อิ๋วแล้วแต่พี่เกื้อคะ” สุดท้ายริ้วแพรก็ตอบกลับไปเมื่อหาคำตอบให้กับตัวเองได้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้นเพราะมันจริงอย่างที่เขาพูดแทบทุกอย่าง หากเขาจะเรียกสิทธิ์สามีคืนนี้ก็ถูกต้องแล้ว ตัวตายตัวแทนอย่างเธอหรือจะกล้ามีสิทธิ์คิดอะไรกับเรื่องนี้ หากสุดท้ายแล้วเขาต้องการจะให้ทุกอย่างเป็นอย่างนั้นก็ต้องทำใจ