พรมรัก

“ทำไมแช่น้ำนานขนาดนั้นสิบนาทีก็น่าจะออกมาได้แล้ว” ปกป้องบ่นอุบ มองและเดินตามชนาต้อย ๆ
“จะตามมาทำไม ไม่คิดจะหนีไปไหนหรอก ฉันโมโหคุณมากที่...คุณดูซะก่อนเนื้อตัวฉันเป็นแบบนี้ แช่น้ำตั้งนานมันยังไม่ดีขึ้นเลย” ชนาชี้ให้ตัวต้นเหตุเห็นร่องรอยสัมผัสที่ยังหลงเหลือติดผิวกายอย่างเด่นชัดจนแทบกระแทกตาคนมอง
“ผมก็คิดว่าลงน้ำหนักเบาแล้ว แต่คุณตัวขาวไงเลยเห็นชัดไปหน่อย” ปกป้องแก้ตัวเสียงเบาเท่าแมลงหวี่
“ฉันผิด?” ชนาชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง จ้องปกป้องอย่างหาเรื่อง
คนที่รู้ตัวว่ากำลังถูกรวนสายหน้า “คุณไม่ได้ผิด ผมผิดเอง ผิดนิดหน่อยที่ห้ามใจไม่ไหว”
ชนาได้แต่ค้อนลมค้อนแล้ง เถียงไปก็เท่านั้น หน้ามึนขนาดนี้ด่าจนปากเปียกปากแฉะก็คงได้แค่เห็นหมอนี่ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเท่านั้น!