ลิขิตรัก กลลวงใจ

“รู้ตัวไหมว่าคุณกำลังทำลายสมาธิของผม”
เขาพูดคล้ายคนที่หมดความความควบคุมตัวเอง ลุกขึ้นยืนเดินเข้ามายืนประชิดหน้าหญิงสาว ช่อเอื้องจะถอยหลังกลับแต่ก็ถูกมือแข็งแรงคว้าข้อมือบางไว้ได้ก่อน
“จะหนีไปไหน ผมอุตส่าห์ยอมตัดใจหยุดทำงาน” เขาพูดขณะดึงร่างบางเข้ามาแนบลำตัว ช่อเอื้องหน้าหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกอย่างเขินอาย
“ช่อ...ก็แค่ถามเฉยๆ” หญิงสาวตอบเสียงอึกอักอยู่ในลำคอ
“แต่ผมคิดจริงจังนะครับ”
เลื่อนฝ่ามือมาแตะที่สะโพกกลมกลึงไว้อย่างหลวมๆ หญิงสาวรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว มันร้อนวูบวาบไปหมดโดยเฉพาะส่วนที่แนบชิดกับลำตัวเขา
ชายหนุ่มค่อยๆ โน้มหน้าเข้ามาช้าๆ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นรอสัมผัสจากเขา พลันประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยไม่มีการส่งสัญญาณเตือนก่อนล่วงหน้า ร่างทั้งสองร่างถึงกับผละออกจากกันด้วยความเร็ว