ลัดฟ้า มาเสี่ยงรัก

เธอเคยผิดหวังจากกัปตันมาแล้ว ครั้งนั้นเธอเลือกที่จะวิ่งหนี
แล้วก็เป็นเรื่องตลกที่เธอบังเอิญต้องมาเจอกับกัปตันอีกคน
เขาชอบแหย่ ขยันยั่ว แต่จริงใจ โรแมนติก และเป็นที่หมายปองของสาวๆ
แต่เขากลับหลอกเธอสองครั้งสองครา
รักครั้งนี้เธอจะหันหลังให้อย่างขี้ขลาด หรือจะพุ่งเข้าชนเพื่อให้เขาง้อดีล่ะ
ก็ในเมื่อต่อให้มีปีก ก็ใช่ว่า เธอจะบินหนีหัวใจตัวเองพ้น


“โหๆๆ ! ผู้หญิงกรุงเทพฯ หน้าตาก็ดี ไม่น่าปากเสียอย่างนี้เลย”
“กรี๊ดดด ! นายหมอก นายด่าฉัน ไอ้คนหยาบคาย ไอ้คนไม่เป็นสุภาพบุรุษ”
“ก็อยู่ดีๆ มากล่าวหาคนอื่นว่าเป็นขโมย เป็นพวกโรคจิต ไม่เรียกว่าปากเสียแล้วจะให้เรียกว่าอะไร”
“นายหมอก !”
อดีตแอร์โฮสเตสสาวเต้นเร่าๆ ไม่รู้จะจัดการกับเขายังไง
“เอาๆ เต้นเข้า ทำอย่างกับเป็นพวกปรสิตถูกน้ำร้อนลวก”
“นี่นายหาว่าฉันเป็นพวกเชื้อโรคเหรอ ไอ้บ้า...”
“เอ้าคุณ ! คุณ ! ผ้าๆ...ผ้าถุงหลุด”
หมอกเอามือปิดตา ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เห็นไปแล้วเต็มสองลูกตา
ฟ้าอุษาร้องเสียงหลงเมื่อเห็นผ้าถุงสีชมพูบานเย็นที่ตัวเองนุ่งหลุดลงไปกองอยู่กับพื้น
เธอรีบคว้าขึ้นนุ่ง แล้วก็ต้องทั้งโกรธและอับอายเป็นกำลัง
เมื่อนายหมอกปล่อยก๊ากอย่างไม่รักษาอาการ
“ไอ้บ้า ! หัวเราะอะไรนักหนา แล้ว...แล้วนายไม่เห็นอะไรเลยใช่ไหม”
“แหมคุณ !” หมอกหัวเราะพรืดออกมา “ถ้าบอกว่าไม่เห็น ผมก็จะกลายเป็นคนมุสา
วันนี้วันพระด้วย บาป ! เอาเป็นว่าไอ้ที่เห็นผมจะไม่บอกใครแล้วกัน”
“แต่อันที่จริงฉันอยู่กรุงเทพฯ ก็ใส่บิกินีว่ายน้ำอยู่บ่อยๆ” แม่สาวชาวกรุงแก้เกี้ยว
“อ๋อเหรออ ! จริงๆ แล้วผมก็เห็นคลิปในยูทูบบ่อยๆ ได้อารมณ์กว่าเยอะ
สำหรับคุณผมก็ว่างั้นๆ เห็นแล้วเฉยๆ นะ ไร้ความรู้สึก !”