รักฉากสุดท้าย

นิ้วเรียวยังป้วนเปี้ยนกับไรผมเขาไม่เลิก พรพัฒน์จ้องเงาของเรือนร่างใต้ชุดนอนเขม็ง ..ให้ตายสิวะ หล่อนไปทำศัลยกรรมที่ไหน ถึงสามารถเนรมิตรูปร่างได้..ยวนใจขนาดนี้
“ถ้าผม.ไม่ เซ็นให้ล่ะ ?”
“ฉันไม่เชื่อหรอก คุณอยากหย่ากับฉันมาหลายปีดีดักแล้ว ..”
คนฟังกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เท่านั้น เสียงใสก็หัวเราะเสียงดัง ด้วยกิริยาแหงนหน้าหัวเราะเสียด้วย ก่ออาการฉุนโกรธอย่างรุนแรง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าหัวเราะเย้ยหยันเราได้ถึงขนาดนี้..!
“คุณ.กำลัง อยาก หรือเปล่า ?”
ร่างที่ยืนค้ำหัวเขา สะบัดสะโพกมานั่งใกล้ จ้องหน้าพรพัฒน์ด้วยประกายตายังหัวเราะพราว “คืนนี้ คุณยังเป็นสามีฉันอย่างถูกต้อง ถ้า..ต้องการ ก็..ย่อมได้ แต่ ขอให้เซ็นให้ฉันก่อนก็พอ “
อ้อ กูยังเป็นผัวนังนี่จริงสิว่ะ! ไม่น่าจะใช่ความรู้สึกโกรธหรอก ที่ทำให้พรพัฒน์ตะปบบ่ากลมกลึง กดหล่อนลงบนที่นอน ก่อนโถมตัวลงตาม ริมฝีปากสีแดงสดเย้ายวนนัก ไม่น่าเชื่อว่า เขากำลังตะโบมจูบ.ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเขามักเอาหล่อนไปเฮฮาในวงเหล้าเพื่อนๆว่า น้ำพริกถ้วยเก่า หนักสุด ก็ยายพะโล้