วิมานรักแดนไอยคุปต์

เธอถูกลักพาตัวจากโรงแรมที่พัก มาฟื้นอีกทีก็อยู่ในค่ายฝึกกองกำลังกลางทะเลทรายซะแล้ว เธอจะทำอย่างไรเมื่อได้พบหน้ากับเจ้าของค่ายฝึกกองกำลังหนุ่มผู้หล่อเหลาอย่างชายชาตินักรบแห่งแผ่นดินไอยคุปต์

มาซูอาลยกยิ้มมุมปาก
“แล้วทำไมดัลลาร์ฟถึงจะต้องยอมเสียเงินจำนวนมาก เพื่อมาแลกกับตัวคุณด้วยล่ะครับอินทิรา ในเมื่อคุณก็เป็นแค่เพียงน้องสาวของเพื่อนเท่านั้น” น้ำเสียงที่เอ่ยถามฟังหยันเล็กน้อย แต่ก็ทำให้คนตัวเล็กกัดริมฝีปากใส่
“ก็เพราะพี่ดัลลาร์ฟรักฉันเหมือนน้องสาวคนหนึ่งน่ะสิ”
“ดัลลาร์ฟมีน้องสาวตั้งสามคนแล้ว เขาคงไม่เอาคุณไปเป็นน้องสาวอีกคนหรอก นอกจากตำแหน่งอื่น”
“หยุดความคิดของคุณไปซะ เพราะฉันไม่ได้รักพี่ดัลลาร์ฟแบบที่คุณกำลังคิด”
“แต่ดัลลาร์ฟหรือผู้ชายทุกคนที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับคุณ... คิด” เขาเน้นคำสุดท้ายนัยน์ตาสีทรายทอประกายวาววับ
“คุณจะบอกว่าคุณเองก็คิดกับฉันอย่างนั้นสิ”
“ถ้าจะตอบว่าใช่”
“คุณโกหก” เธอฟันธงฉับลงในคำตอบของเขาทันที
“ก็แค่เรื่องใต้สะดือ ผู้ชายคนไหนก็คิดกันทั้งนั้นนั่นแหละครับ คุณสุภาพสตรี” มาซูอาลยียวนอีกฝ่าย นัยน์ตาสีทรายพราวระยับ จ้องนิ่งอยู่กับนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของหญิงสาว
“ทุเรศ หยาบคาย” คนตัวเล็กผรุสวาทออกมาอย่างเหลืออด
“ไม่เห็นจะแปลกที่ผู้ชายจะคิดเรื่องทุเรศหยาบคายแบบนี้กับผู้หญิง ยิ่งน่ารักๆ อย่างคุณแล้วล่ะก็ ยิ่งไม่ต้องคิดนานเลย แค่เจอหน้าปั๊บลากขึ้นเตียงก็ยังว่าช้าไป”
“กรี๊ด...หยาบคาย ทุเรศ ทุเรศที่สุด”


ฝากผลงานแนวทะเลทรายเรื่องแรกด้วยนะคะ