พายุอารมณ์

ฤทธิ์เบียร์ หรือาจจะความเหงาล้ำลึกในใจ ทำให้เขากวักมือเรียกหล่อนให้มานั่งที่เก้าอี้ยาวตัวเดียวกัน ความสงัดเงียบของบ้าน คุ้นจนเขาแน่ใจว่า ถ้าเขาอยู่บ้านจะไม่มีใครกล้าโผล่ออกมาแน่ ดังนั้น พอร่างอวบอัดทิ้งตัวมาเบียดกระแซะ มือใหญ่ก็รั้งหล่อนเข้าหา ตะโบมจูบที่ปากเย้ายวน ขณะมือตะโบมไปที่จุดสร้างอารมณ์ยามหล่อนเดินอกไหวเข้ามา
นี่ไง คนที่ต้องการเรา..ไม่รู้ว่าทั้งมือ ทั้งปากพัลวัลกับเรือนร่างนั้นขนาดไหน เงาร่มของต้นไม้ใหญ่ที่แผ่มาบดบังบริเวณชานกว้าง ผ่านซุ้มพวงแสดใบหนา ดอกห้อยระย้า ให้มืดครึ้ม ราวกับเป็นสวรรค์บนดินขณะชายหนุ่มตวัดแขนรัดร่างนั่งเคียงมารัดแน่น มือไต่หายเข้าไปในเสื้อคอคว้านกว้าง ขณะปากเบียดบดอย่างรุนแรง...
เสียงครางกระซิก หยุดสปันแก้วที่เพิ่งผลักประตูห้องเรียนออกมา ตั้งใจจะเดินไปพักสายตาที่นั่งเฝ้าดูลูกศิษย์ทำแบบฝึกหัดคณิตศาสตร์ร่วมชั่วโมง กายกำลังตั้งใจเรียนเต็มที่ หลังจากพ่อลั่นวาจาน่าชังออกมาว่า จะไสหัวครูออกไป กายก็เริ่มต่อต้านพ่อ ด้วยการตั้งใจเรียน เพื่อเอาชนะพ่อ
อุ้ย! เธอเบิกตาโพลง ถอยกรูด ไม่อยากเชื่อตาว่าจะมีภาพ..ทุเรศ ปรากฏอยู่ตรงซุ้มพวงแสดจริง ตายแล้ว ..เขา เป็นได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ มิน่าล่ะ กายถึงได้แสดงความเกลียดชังพ่อถึงขนาดนี้ มิน่าล่ะ กายถึงอยากรู้เรื่องเซ็กซ์...
แล้วกายล่ะ ยังนั่งทำแบบฝึกหัดในห้องหรือเปล่า. .ความเป็นห่วงผลักให้เธอรีบย่องออกไป ก่อนใจหายวาบ เมื่อเห็นร่างสูงกงโก้ของลูกศิษย์ เพิ่งหมุนตัวกลับจากกิริยายืนท้าวเอว มองภาพนั้น เธออ้าปาก ขณะกายยักไหล่ เบะปาก เดินกลับไปเข้าห้องเรียน โดยไม่พูดอะไรสักคำ