เลขาผูกขาด

(เคยตีพิมพ์ในชื่อต้านเสน่หาเจ้านายซาตาน นามปากกาอลัญชนานะคะ)

“ปากเธอเลอะครีม”
กีรณาเงอะงะทันที หญิงสาวแลบลิ้นตวัดรอบปากกวาดเอาครีมไป โรม
หรี่ตาวาวๆ มองแม่สาวที่ไม่ว่าหล่อนจะอยู่ในอิริยาบถไหน ก็เหมือนจะยั่วยวนใจ
เขาไปทุกอย่าง แค่ยืนหน้าเขาเมื่อกี้ และตนเองต้องมองใบหน้าหวานๆ ดวงตา
ฉ่ำๆ กับรูปร่างที่อวบอัดแบบทรมานใจชายของเธอ โรมก็รู้สึกว่าตัวเองเหมือน
ม้าป่าที่มันคึกและพร้อมจะผสมพันธ์ุ นี่กีรณายังมาตวัดลิ้นเลียปากเองอีก
ดวงตาคมของเขาเข้มขึ้นอีกนิด
“เธอจงใจใช่ไหม กีรณา”
“เอ๋?” หญิงสาวทำเสียงงง “จงใจอะไรคะ”
“ก็จงใจที่จะยั่วยวนฉันตลอดเวลาไง กีรณา จงใจที่จะทำตาแบบนี้
ทำปากแบบนี้แล้วก็ท่าทางไร้เดียงสาแต่หูตาพราวแบบนี้ต่อหน้าฉัน”
โรมบอกก่อนจะก้มหน้าลง กลิ่นหอมจากร่างอวบอัดของหญิงสาวกระตุ้น
ความร้อนในร่างกายของชายหนุ่มได้อย่างรวดเร็ว เขาไม่เคยขาดผู้หญิง แต่ต้อง
ยอมรับว่า กีรณาทำให้เขารู้สึกเหมือนพวกตังเกอดอยากปากแห้งก็ไม่ปาน เขา
ไม่เคยเป็นแบบนี้ ไอ้นิสัยสมภารกินไก่วัดนี่ ตรงกันข้าม โคตรจะเกลียดพวกที่
ทำแบบนั้นด้วยซ้ำ แต่ทำไม พอมองไก่ตัวนี้แล้วน้ำลายมันสอเหลือเกินนะ