๑๐ ปีที่รับใช้ครูอาจารย์

ท่านพระอาจารย์สาคร ธมฺมาวุโธ ได้ถวายตัวเป็นศิษย์ของหลวงปู่ฝั้น อาจาโร แห่งวัดป่าอุดมสมพร อำาเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร และได้รับ ใช้ใกล้ชิดอุปัฏฐากองค์หลวงปู่ เป็นเวลาถึง ๑๐ ปีด้วยกัน

นับเนื่องตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ถึง พ.ศ. ๒๕๒๐ ในวาระชีวิตขององค์ หลวงปู่ฝั้นนั้น ท่านได้รับการอบรม สั่งสอน ถูกเคี่ยวเข็ญ คอยขนาบจากองค์ หลวงปู่ฝั้น ตลอดเวลาที่อยู่วัดป่าอุดมสมพร ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ข้อวัตรปฏิบัติ ปฏิปทา คุณธรรมจริยธรรม เรื่องการหลับการนอน การขบการฉัน การทำงาน รับใช้อุปัฏฐาก ดูแลแบ่งเบาภาระหน้าที่ของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ และอย่างยิ่ง คือ การทำความพากความเพียรทางใจซึ่งสิ่งเหล่านี้นั้น ท่านยังทำให้เห็นเป็น แบบอย่างอยู่สม่ำ่ำาเสมอ มาถึงปัจจุบัน

ดังคำที่ท่านกล่าวไว้ว่า “อย่างเราอยู่กับหลวงปู่ฝั้น ๑๐ ปี เราไม่เคยขาด หลวงปู่ไม่เคยอยู่นอกสายตาของเรา ตั้งแต่หลวงปู่ตื่น จนกระทั่งหลวงปู่หลับ คอยถวายการล้างกระโถน ถวายน้ำล้างหน้า ถวายยาสีฟัน ถวายน้ำบ้วนปาก แล้วก็มาเก็บข้าวเก็บของทุกอย่าง ในข้อวัตรต่างๆเหล่านี้ เราคุยได้ จนตายเลย เข้าไปอยู่วัดป่าอุดมสมพร เราทำได้ ๔ อย่าง นอนที่หลัง ตื่นก่อน ฉันอาหารที่หลัง อิ่มก่อน ขนาดนั้นก็ยังหาเวลาไปเดินจงกรมภาวนา ทำาความพากความเพียร ฝึกฝนอบรมจิตใจตัวเอง”

ปรารภเนื่องในวาระอายุ ๖๗ ปี ๔๘ พรรษา ของท่านพระอาจารย์สาคร ธมฺมาวุโธ ในวันเสาร์ที่ ๒๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ ศิษยานุศิษย์ทั้งบรรพชิตและคฤหัสถ์ จึงขอโอกาสจัดพิมพ์คำเทศนาที่ท่านได้แสดงในแต่ละวัน ในส่วนที่ท่านอยู่ด้วยกับองค์หลวงปู่ฝั้น มารวบรวมเรียบเรียง ถ่ายทอดออกมาเป็นคติธรรมแก่พระเณรวงศ์กรรมฐาน และผู้สนใจ ให้ทราบถึง ให้ซึ้งถึงชีวิตพระป่ากรรมฐาน การปฏิบัติสมณธรรมของท่านพระอาจารย์สาคร ที่ได้อบรมฝึกฝน พัฒนาตนเอง เพื่อให้เป็นตัวแทนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ในเวลาต่อมา

วาระนี้ ขอท่านทั้งหลายจงตั้งกัลยาณจิตน้อมนำเอาธรรมคติที่ถ่ายทอดออกจากใจพระอาจารย์ สู่ใจศิษย์ ด้วยความเคารพในองค์ท่าน ทั้งนำเอาเนติธรรม แบบอย่างแห่งบุคคล ผู้อบรมตนดีแล้วนี้ ไว้ในใจตลอดเวลา

คณะศิษยานุศิษย์
๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๕