หัวใจเล่นเล่ห์

นักเขียนสาวกับชาวไร่หนุ่ม
คนที่ตั้งป้อมเกลียดผู้หญิงอย่างกริช เวียงรัตน์ ต้องมาสะดุดกับแววตาใสๆ ของนักเขียนสาวร่างน้อยเพื่อนน้องสาว เขาเจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ และหื่น น้ำเพชรจะทำอย่างไรเมื่อเขากำลังวางแผนเพื่อจับเธอไปเป็นเจ้าสาว
*****
“มีพล็อตนิยายลอยอยู่บนหน้าพี่หรือไงจ๊ะน้ำเพชร” เมื่อสิ้นเสียงจ๊ะจ๋าโกโก้ร้อนที่เผลอกระดกเข้าปากอึกใหญ่ก็ลวกลิ้น น้ำเพชรสะดุ้งก่อนน้ำร้อนสีน้ำตาลขุ่นจะพุ่งพรวดออกจากปาก เธอแทบจะวางแก้วเป่าลิ้นตัวเองไม่ทัน
กริชวางงานในมือโผจากเก้าอี้ทำงานมาหาหญิงสาวด้วยความตกใจ
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
“ร้อนค่ะโกโก้ลวกลิ้น” น้ำเพชรพูดเหมือนคนลิ้นคับปาก
กริชยิ้มน้อยๆ ก่อนจะหยุดอาการลนของหญิงสาวด้วยการกดตรึงท้ายทอยของเธอเอาไว้ น้ำเพชรแลบลิ้นค้าง ช้อนดวงตามองหน้าเขา หัวใจสั่นวูบ เอาอีกแล้วสายตาหวานฉ่ำที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นส่ำเขาทำอีกแล้ว
“พี่จะเป่าให้” เป่า ของเขาคือการดึงลิ้นของเธอออกมาด้วยปากและลิ้นของเขา หัวใจสาวเจ้าถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจสะดุดแล้วสะดุดอีก ยิ่งเขาตวัดปลายลิ้นไปรอบๆ ลิ้นเล็กของเธอ กายสาวก็สั่นสะท้านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ เขาทำอยู่อย่างนั้น ทั้งวนทั้งดูดจะชักลิ้นกลับก็ไม่กล้าจึงได้แค่อ้าปากค้างปล่อยให้เขา ‘เป่า’ ต่อไปจนพอใจ และก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เผลอสลบลงไปอีกเชียว เพราะไม่อย่างนั้นเธอจะไม่รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองอีกเป็นครั้งที่สาม
“เพี้ยง หายหรือยัง ถ้ายังไม่หายพี่จะเป่าให้อีก” กริชกระซิบชิดดวงหน้านวล ปลายจมูกโด่งเขี่ยจมูกของหญิงสาวเล่นเบาๆ
****

ฝากผลงานเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ
ขอบคุณจากใจ
ปทุมมาลย์