คนเผาถ่าน

เมื่อลมอันบ้าคลั่งมันได้แสดงอำนาจเถื่อนของมันอย่างพอเพียงแล้ว พายุฝนก็ไล่ตามมา มันเป็นสายฝนที่สาดมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง เม็ดฝนทำให้รู้สึกเจ็บหลังเมื่อไอ้หนูออกไปรองด้วยมือแล้วล้างหน้า เมื่อทั้งลมและฝนมันโกรธกันถึงที่สุด ระบายความโกรธด้วยการทำลายผู้อื่นจนสะใจแล้ว พายุก็หยุดเหลือแต่สายฝนที่ตกอย่างสม่ำเสมอ นุ่มนวล เสียงเม็ดฝนกระทบใบไม้กระทบดิน สลับกับเสียงฟ้าครางเป็นจังหวะ เป็นท่วงทำนองเพลงที่เริ่มจะไพเราะมากกว่าน่ากลัว..