หลงรักภรรยาบังเอิญ

เธอเตรียมตัวจะนอนแล้วนะ! สาวหัวอ่อนตำแหน่งผู้ช่วยเชฟ ต้องยกอาหารและเครื่องดื่มไปให้ท่านประธานบนเพนท์เฮาส์ส่วนตัวยามค่ำคืนโดยที่เธอสวมชุดนอนเนี่ยสิ ถึงจะเป็นชุดนอนที่สุภาพก็เหอะ แต่ที่แย่ยิ่งกว่านั้น...กลับพบเขาสวมเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว มันหมายความว่ายังไงกันล่ะ ถึงเธอจะขี้ขลาดแต่ไม่ได้โง่เขลาซะหน่อย จะได้ไม่รู้ว่าตนเองเสี่ยงกับการเสียสาวมากแค่ไหน เฮ้อ...สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยลูกด้วยเถอะ
“เธอชื่ออะไร” ในที่สุดเซลาเมสก็เอ่ยขึ้น
“เจน...จะ...เจนจิราค่ะ” คนที่นั่งบีบมือแน่นตกใจตอบตะกุกตะกัก เธอคลายมือออกจากกันแล้วนำมือมาเช็ดเหงื่อกับกางเกงนอน
“เจน...เธอพร้อมแล้วใช่มั้ย” หลังจากถาม เขาก็สูดหายใจลึก และสายตาก็เอาแต่มองหน้าอกของเธอที่สะท้อนขึ้นลง ซึ่งดูก็รู้ว่าหญิงสาวกำลังตื่นเต้น
“ค่ะ ท่านประธานจะรับอะไรก่อนดีคะ เครื่องดื่ม หรือว่าอาหาร” เจนจิราตอบโดยไม่ยอมสบตา เพราะหัวใจของเธอกำลังสั่นอย่างมาก และยังเข้าใจว่าผู้ชายที่อยู่ในสภาพเกือบเปลือยถามถึงการให้บริการเหมือนพนักงานเสิร์ฟอาหารคนหนึ่ง
“อืม...ขอเป็นคุณก่อน”
เธอกะพริบตาเร็วๆ แล้วจ้องเขาด้วยความตกใจ ซึ่งมันกลายเป็นเรื่องย่ำแย่ เพราะเจนจิราไม่สามารถละสายตาจากมนตร์เสน่ห์ของดวงตากับใบหน้าหล่อเปี่ยมไปด้วยพลังซึ่งตรึงเธอเอาไว้ราวกับถูกสาป...
เจนจิราคิดว่ามันคือฝันร้ายเพียงคืนเดียวคงจบกัน แต่ลูกชายวัยห้าปีของเขา กลับต้องการเธอไปเป็นพี่เลี้ยง แล้วเจ้าหนูบัสเซผู้หวงพ่อก็ใช้พี่เลี้ยงเปลืองที่สุด หญิงสาวต้องเผชิญหน้าทั้งพ่อและลูก ไม่รู้ว่าใครจะแสบกว่ากัน แต่ที่แน่ๆ สองพ่อลูกเจ้าเล่ห์พอกัน แล้วเธอจะรอดมั้ยเนี่ย