กรงราคีซาตาน(ปรเมศวร์)

“ ..”ริมฝีปากแนบประกบ โดยไร้เสียงใดๆ มีเพียงเสียงหัวใจที่เต้นระส่ำ
ความตื่นเต้น ทำให้ช่วงล่างของเขาตื่นตัว
ปรเมศวร์ตกใจกับความรู้สึกของตัวเอง ..ให้ตายเถอะ เขากำลังคิดระยำกับเด็กในปกครองของตัวเองอีกแล้ว
ราวกับไฟร้อนที่แผดเผา ทำให้ปรเมศวร์ต้องรีบผละตัวเองออกห่างจากริมฝีปากและร่างนุ่มๆ ของไลลา
สายตาเขามองเด็กในปกครองที่ยังคงนอนหลับสนิท ไม่รับรู้อะไร
“บ้าไปแล้ว ไอ้ปิ๊ก”ปรเมศวร์ด่าตัวเอง
เขาตัดสินใจนอนหันหลังให้ แล้วพยายามข่มตาให้หลับ ..แต่มันทำได้ยากเหลือเกิน เมื่อมีร่างอุ่นๆ ของเธอนอนอยู่ข้างๆ อย่างนี้

ผู้ปกครอง ผู้ปกครอง ท่องไว้
ต่อให้ใจมันเรียกร้องแค่ไหน ก็ต้องดึงสติ
ไลลาอยู่ในการดูแลของเขา ..จะทำเลวระยำกับเธอไม่ได้

แต่ให้ตายเถอะ! เด็กในปกครองของเขามันน่าฟัดน่าหม่ำซะจริง
ยิ่งนอนอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้ ถ้าเขาไม่คิดอะไร ก็คงกามตายด้านแล้วล่ะ
บัดซบเอ๊ย! ทำไมต้องอยากจะแอ้มเธอด้วยวะ