ทะเลกาม ทะเลตาย ในนานกิง (Sea Of Rape & Massacre In Nanjing)

ทหารญี่ปุ่นที่บุกยึดนานกิงนั้นถือคติว่า “สังหารหลังการข่มขืนเพื่อปิดปากพวกมัน”
นั่นดูเหมือนจะเป็นข้ออ้างที่ทำให้บรรดาทหารญี่ปุ่นถือปฏิบัติแบบเดียวกันทั้งสิ้น สตรีนานกิงทั้งหลายจึงต้องรับเคราะห์กรรมสุดโหดนั้นโดยที่พวกเธอไม่มีทางรอดได้ง่ายๆ
และเป็นความจริงเหนือจริงที่ว่า สตรีที่ถูกกระทำย่ำยีทางเพศทั้งหลายนั้น ล้วนแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้กลับมาเล่าให้โลกได้รับรู้ว่าเธอถูกทรมานจากทหารญี่ปุ่นมากน้อยเพียงใด
กระนั้นก็ตาม ยังมีสตรีนานกิงใจเด็ดรายหนึ่งที่ยังคงมีลมหายใจต่อมาทั้งๆที่เธอถูกข่มขืนยับ ทั้งยังถูกดาบปลายปืนแทงหมายให้ตายหลายต่อหลายแผล
เธอคือสตรีผู้หนึ่งที่อาศัยอยู่ที่ บ้านเลขที่ 6 ถนน เจียนยิน ของนานกิง
เธอเล่าว่า ตัวเธอและสาวๆอีกหลายคนต่างก็ถูกนำตัวไปสังเวยพวกทหารญี่ปุ่น โดยที่ตอนกลางวันนั้นพวกเธอทั้งหลายต้องทำหน้าที่ซักผ้าให้กับพวกมัน แต่พอตกกลางคืน เหล่าทหารญี่ปุ่นจะลากตัวพวกเธอไปข่มขืนอย่างเมามัน
แม้กระทั่งผู้หญิงที่สูงวัยที่สุดในกลุ่มก็ยังถูกข่มขืนต่อเนื่องถึงราว 20 หนภายในช่วงเวลาแค่คืนเดียวเท่านั้น
แต่ถ้าเป็นสาววัยละอ่อนและมีใบหน้าเนียนสวยนั้นจะถูกเวียนเทียนข่มขืนหนักหนานับครั้งไม่ถ้วนยิ่งกว่า
พอถึงวันที่ 1 มกราคม 1938 ทหารญี่ปุ่นสองคนก็พาเธอไปยังโรงเรียนร้างแห่งหนึ่ง เธอคิดว่าพวกมันจะข่มขืนเธอ ณ สถานที่เปลี่ยวร้างแห่งนั้น แต่เธอคิดผิด เพราะทหารจอมโหดสองนายนั้นรุมกันแทงเธอด้วยดาบปลายปืนราว 10 ครั้ง
บาดแผลทั้ง 10 นั้นมาจากการที่โดนแทงที่หลังคอ 4 ครั้ง อีกหนึ่งแผลเป็นการแทงที่แขน ส่วนที่ใบหน้าก็โดนแทงหนึ่งแผล และที่แผ่นหลังก็โดนแทงเข้าไปอีก 4 แผล
พวกมันคิดว่าเธอคงตายแล้ว จึงได้ทิ้งเธอให้เป็นศพอยู่ที่นั่น
ต่อมามีคนไปพบร่างเธอที่ยังคงหายใจรวยรินอยู่ จึงได้นำไปส่งโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา และทำให้เธอสามารถรอดชีวิตมาได้
นอกจากการข่มขืนจะทำให้สาวๆต้องตายอย่างทรมานแล้ว ยังคงมีสตรีอีกไม่น้อยที่ต้องติดกามโรคจากบรรดาทหารญี่ปุ่น และทำให้พวกเธอต้องรับเคราะห์กรรมจากการคุกคามของโรคร้ายนั้นไปจนตลอดทั้งชีวิต