ปราสาทรักบุรุษทระนง

“เธอขึ้นเรือมาทำไม”
“ฉันไม่มีทางเลือกมากเท่าไหร่” เธอพ่นลมหายใจแต่เหมือนเขาไม่ได้สนใจฟัง
“โทษที แต่เท่าที่จำได้ไม่ใช่แบบนี้ ฉันถามแล้วว่าจะกลับไปหา ‘เพื่อน’ บนหาดไหม...” เขาก้มลงมองหนังสือพิมพ์และคลี่ยิ้มน้อยๆ “...และเธอก็ตอบว่าไม่ อ๋อ เข้าใจแล้ว คิดว่าจะมาทำมันให้เสร็จๆ แล้วก็รีบไปใช่ไหม” เขาเงยขึ้นมองเธอ “ฉันเจ็บนะนั่น”
แต่ท่าทางเขาไม่ได้แสดงอาการเจ็บสักนิด เรียกว่า ไม่มีอะไรกวนใจเลยก็ว่าได้ มีแต่พอใจในสิ่งที่ตัวเองทำ และหล่อเท่เหลือเกิน เธอได้แต่กัดฟันตอบ
“เราไม่ได้มีอะไรกันเสียหน่อย”
“ก็จริง แต่รู้หรอกน่าว่าเธออยากให้มี”
พระเจ้า ผู้ชายเลวคนนี้