ทรายรอรัก

เพราะความโง่ ไม่ฟังเสียงจากหัวใจของตัวเอง ทำให้เขาตัดสินใจผิดพลาด ทำร้ายหัวใจดวงเล็กๆ ดวงหนึ่งจนบอบช้ำ แต่เพราะมีสายใยรักผูกพันคนทั้งคู่ไว้ ต่อให้อยู่ไกลกันแค่ไหน ก็ไม่อาจหลีกหนีพรหมลิขิตรักได้

ราชองครักษ์ฮาซิม ทาร์คาน์ บุรุษที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่างเป็นรองเพียงองค์ประมุขของแคว้นเท่านั้น ตลอดชีวิตหนุ่มมีสตรีสาวสวยผ่านเข้ามาในชีวิตมากมายแต่เขาไม่เคยจริงจัง จนกระทั่งได้พบกับสาวไทยคนนี้ หล่อนทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา ไม่เคร่งเครียดอยู่กับงานในหน้าที่ รู้สึกเป็นเหมือนผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง มีโอกาสได้ใช้ชีวิตเรียบง่าย แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข

+++++++++++++++++++++++++

“คงจะทำแบบนี้จนชินใช่ไหมคะ ถึงได้คล่องนัก”
เธอเอ่ยปากเมื่อชุดแต่งงานหรูหราหล่นลงไปกองที่พื้น

“อย่ามาชวนทะเลาะเสียให้ยากเลย จะบอกอะไรให้...ที่เจอมาน่ะ...ผมไม่เคยต้องถอดให้ใครเลย...เขาไม่รอให้ผมถอดให้สักราย เพิ่งจะมาทำให้คุณนี่แหละ ตื่นเต้นเร้าใจเป็นบ้า” เขากระซิบชิดไหล่ขาวนวลเนียน

พิมลดาตัวแข็งทื่อไปกับวาจาของเขา สองมือยกขึ้นผลักอกกว้างแน่นไปด้วยมัดกล้ามออกห่าง

“คนสกปรก ปล่อยนะ” เธอแว้ดใส่เขา โมโหหึงที่เขามีคนอื่น ในขณะที่เธอไม่มีใครเลย

“ไม่เอาน่าแพม....เรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมเป็นผู้ชายนะที่รัก...มันก็ต้องมีบ้าง แต่ขอให้เชื่อเถอะ ผมมีหัวใจเพื่อคุณคนเดียว...”

เขารัดร่างเธอแน่นเข้าอีก

“นี่มันคืนวิวาห์ของเรานะ อย่าอารมณ์เสียเพราะเรื่องนี้เลย”

เธอยกกำปั้นทุบที่อก ไหล่ และแขนของเขาเท่าที่จะเอื้อมถึง สะเทือนใจกับความจริงที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ฮาซิมรัดร่างบางแน่น ไม่สะดุ้งสะเทือนกับกำปั้นเล็กๆ ของหล่อนเลย

ทั้งคู่ยืนตระกองกอดกันอยู่เช่นนั้นเป็นเวลานาน
เมื่อความกรุ่นโกรธละลายหายไป ความรู้สึกโหยหากลับเข้ามาแทนที่ พิมลดากอดตอบเขาแน่น ลืมไปแล้วว่าเนื้อตัวมีเพียงสลิปบางๆ สวมเพียงตัวเดียว แต่ฮาซิมรู้ เขาเลื่อนฝ่ามือร้อนๆ ลูบไล้ไปตามบ่า ไหล่ แผ่นหลังเนียนเรียบ เอวบางคอด มาถึงสะโพกผาย แล้วเลื่อนมาด้านหน้า ฝ่ามือสั่นนิดๆ เมื่อเลื่อนไล้มาที่หน้าท้องแบนเรียบก่อนจะเลื่อนสูงขึ้น

“คุณทำให้ผมรู้สึกดีเหลือเกิน” เขาพึมพำเสียงอู้อี้

“แต่คุณก็ยังทิ้งฉันไป” เธอพูดประชดเขา แต่เสียงนั้นเบาราวเสียงกระซิบ

เขาก้มศีรษะลงจุมพิตแผ่วเบา อ่อนโยน เหมือนต้องการปลอบประโลมและขอโทษ ทำให้หล่อนอ่อนลง จนลงมาอยู่ในระดับปกติ ใบหน้าหล่อเหลาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้างามเก๋ ซึ่งแหงนเงยมองเขาอย่างตัดพ้อต่อว่า
“เพราะความโง่ไม่เชื่อเสียงจากหัวใจตัวเอง ทำให้ผมตัดสินใจผิดพลาด”

“ฉันหลงรักคุณจนยอมทำผิดประเพณี และก็ได้รับโทษทัณฑ์จากความใจง่ายนั้นแล้ว”

“ผมขอโทษ...ผมจะไม่ทำอะไร...ให้คุณต้องเสียใจอีก”

เขาจุมพิตให้คำมั่นสัญญาหล่อนอีกครั้ง
นัยน์ตาของพิมลดาหรี่ลงอย่างเคลิบเคลิ้ม

“ผมรักคุณ...รักลูก...สุดหัวใจ ผมสาบาน จะทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวของเราอยู่อย่างมีความสุข” เสียงทุ้มนุ่มยืนยันชิดริมฝีปากบาง

ดวงตาของพิมลดาเบิกโตขึ้น เพื่อมองท่าทางขึงขังของเขา เธอตัวพองแทบจะลอยได้ด้วยความปลื้มปีติยินดี

ใบหน้าของเขานุ่มนวลลง เมื่อก้มมองเธอด้วยความรักท่วมท้น

“วันที่คุณตอบตกลงแต่งงานด้วย ผมมีความสุขที่สุด ผมนับวันรอเพื่อจะได้อยู่กับคุณอีกครั้ง แพม...มันทรมานเหลือเกิน...ทรมานกว่าตอนที่ยังไม่พบคุณด้วยซ้ำ” เขาบอกเธอด้วยเสียงสั่นพร่า

^.^ โหลดไปฟินต่อเลยจ้าาา
นิยายชุด ทะเลทรายแห่งรัก
ลำดับที่ 1 หัวใจรักจ้าวทะเลทราย
ลำดับที่ 2 พันธนาการทราย
ลำดับที่ 3 ทรายรอรัก
ลำดับที่ 4 ดุจต้องเสน่ห์ทราย