โซ่รัก...พันธนาการใจ

เด็กชายตัวน้อยยิ้มแป้น แล้วเอามือปาดเช็ดน้ำตา โผเข้าหาคุณพ่อสมมุติ แล้วกอดซบหน้าไปกับไหล่กว้าง ก่อนจะพูดพร่ำออกมา “พ่ออย่าไปไหนอีกนะ วินคิดถึง”
น้ำเสียงสั่นเครือและที่ฟังดูเศร้าๆ ทำเอาฮิลล์นิ่งอึ้ง มือเท้าและเย็นวาบ เมื่อได้ยินคำพูดของลูกชายในอ้อมกอด เขารู้สึกผิด ที่ทอดทิ้งให้ลูกชายตัวน้อยๆต้องทนทรมานกับความไม่สมบูรณ์ของครอบครัว
“พ่อจะไม่ทิ้งลูกไปไหนอีกแล้วครับ พ่อสัญญา...”
“พ่อ... วินรักพ่อครับ”
“พ่อก็รักน้องวินครับ”
………………………………