กิ่งแก้วกาฝาก

เป็นความบริสุทธิ์ใสดุจอัญมณีประดับกายของคนดี ทว่าโชคชะตามาจัดฉากให้เธอรับตราบาปในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ... ในผลกรรมที่เธอไม่ได้ก่อ

ใครหนอช่างลิขิตโชคชะตา...จัดฉากจังหวะให้ชีวิต "แก้วเก็จ" และ "กิ่งกนก" สองศรีพี่น้องต้องมารับบาป ในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำในผลกรรมที่เธอไม่ได้ก่อ"แก้ว" คือดวงตา... "กิ่ง" คือดวงใจ สองสาวน้อยผู้ถูกชะตาพลัดพราก...ชดใช้ ให้สายเลือดมาโยงใยให้สายใจ

มาผูกพัน บันดาล "กิ่ง" ให้มาพบพาน "แก้ว" ได้เรียนรู้ "รัก" ..."กตัญญู" เรียนรู้ให้ "อภัย"

"กิ่ง"..."แก้ว" เปรียบประดุจ "อัญมณี" ประดับกายของ "คนดี" แม้จะอยู่ในสิ่งแวดล้อมไม่ดี แต่ยังคงรักษาความดีงามไว้ได้

ดุจดั่งดอกบัวรักษาความขาวบริสุทธิ์ แม้จะเติบโตท่ามกลางน้ำขุ่น...ปนเปื้อนกลิ่นสาบโคลนตม เธอก็ยังออกดอกชูช่อให้มวลหมู่มัจฉา

อาศัยร่มเงา พร้อมเบ่งบานให้ชาวโลกได้ชื่นชมความงาม