เล่ห์ร้าย อุบายแค้น

“คุณพุฒิฟังแก้วก่อนนะคะ” เป็นครั้งแรกที่รู้สึกอยากชื่อแก้วขึ้นมาจริงๆ ริณนรามีความสุขกับชื่อชื่อนี้และผู้ชายคนนี้
“คุณไม่ใช่แก้ว”
“คุณพุฒิ ฉัน...”
ริณนราเห็นสายตาของอีกฝ่ายก็ถึงกับพูดไม่ออก เขามองเธอด้วยสายตาเย็นชา มันไม่มีความอ่อนโยนเจือปนอยู่เลยสักนิด เธอยอมให้เขาต่อว่ายังดีเสียกว่าทำท่าเย็นชาและเหมือนคนแปลกหน้าแบบนี้
“ผมไม่รู้จักคุณ และกรุณากลับไปหาคนรักของคุณเถอะครับ ทุกอย่างมันจบลงแล้ว ผมขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอโทษที่เป็นตัวการทำให้ครอบครัวของคุณต้องแตกแยก”
“ตลอดเวลาที่ฉันเป็นแก้ว ฉันมีความสุข ทุกความรู้สึกของฉันตอนที่เป็นแก้วมันคือเรื่องจริง”
“หยุดโกหกเถอะคุณเรนนี่ คุณต้องการอะไรจากผมอีก อยากหัวเราะเยาะในความโง่ของผม เอาสิครับ คุณทำให้ผมเหมือนเป็นควายจริงๆ น่าขำนะครับที่ผมไปนั่งระบายให้กับเจ้าของบ้านฟัง”