ทาสรักมนตราเสน่หา

“พระจันทร์จ๋า...”ติณภพร้องเรียกเสียงนุ่ม เขาลูบไล้ฝ่ามือไปตามลำตัวโปร่งบาง แต่เพราะมีเสื้อผ้าปกปิดเรือนกายหญิงสาวเอาไว้เขาจึงค่อยๆ เกี่ยวเอาตัวเสื้อขึ้นทีละน้อยๆ จนเกือบจะพ้นปลายยอดทรวงสีทับทิมสวยและหวาน
“อุ้ย! ไม่นะคะคุณอิฐ”
“ทำไมละพระจันทร์...”ชายหนุ่มจับปลายคางมนขึ้น ไล้เรียวนิ้วบนปากนุ่มอย่างแผ่วเบา
“พระจันทร์ไม่รักฉันแล้วหรือคนดี”