เมียจำแลง

เมื่อผู้หญิงในความทรงจำ...กลับมาย้ำความเร่าร้อนและอ่อนหวานให้เขาได้ลุ่มหลง
********

"เป็นอะไรด้า กลัวผมหรือ ตัวสั่นเชียว"
เขาถามอย่างนึกเอ็นดู พร้อมจูบลงที่ลาดไหล่กลมกลึง
"บางทีคุณอาจจะอยากเปลี่ยนใจ"
เธอเงยหน้ามองเขาอย่างหวาดหวั่น คิ้วเข้มเลิกสูงรอฟัง
"เอ่อ...หนึ่งแสนบาทคุณคงอยากแลกกับผู้หญิงที่ให้ความสุขคุณได้เต็มที่....แต่ฉัน...เอิ่ม...ไม่...ไม่เก่งเรื่องนี้" ดวงตางามหลุบลงต่ำ แก้มแดงระเรื่อก่อนจะไล่เฉดระบายไปทั่วทั้งหน้า ลามไล่ไปถึงหูและลำคอ ริมฝีปากสั่นนิดๆ
"นอกจากพ่อของลูกแล้ว ฉันไม่เคยมีประสบการณ์อย่างว่ากับผู้ชายอื่น"
ท้ายเสียงเธอหัวเราะอย่างขื่นๆ เยาะหยันตัวเองที่กำลังคิดอาจหาญทำเรื่องบ้าบอคอแตกนี่อยู่
"นั่นมันเป็นหน้าที่ของผม คุณแค่ปล่อยตัวปล่อยหัวใจ อย่าไปกังวล"
รอยยิ้มอบอุ่นระบายอยู่บนใบหน้า และนาทีต่อมาริมฝีปากและสัมผัสจากเขาก็เปลี่ยนให้เธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว