ร้อนรักคืนพิศวาส

โคโยตี้สาวมือใหม่อย่างนภิสาจำต้องยอมสละเรือนกายที่แสนหวงแหนให้กับวายุชายหนุ่มรูปหล่อไฮโซผู้เป็นคู่ปรับ เมื่อเขายื่นคำขาดว่าต้องการตัวเธอ
“ฉันไม่สนว่าเธออยากทำรึเปล่า” วายุว่า “ฉันรู้แค่ว่าฉันจ่ายเงินไปแล้ว”
“คุณ!”
“ทำไม แปลกใจอะไร” วายุเลิกคิ้วกวน เขาไม่ใส่ใจกับหยาดน้ำตาบนหน้าของหญิงสาวซะด้วยซ้ำ “ฉันซื้อเธอมานอนด้วยไม่ใช่ให้เธอมานั่งบีบน้ำตาอยู่แบบนี้”
นภิสาโกรธจนสั่นไปทั้งตัว นึกอยากหาอะไรมาฟาดปากเขาให้แตกนัก พูดออกมาแต่ละคำทำไมมันช่างต่ำระยำจนทนฟังไม่ได้ ร้ายกว่าคำพูดก็คือสายตาที่เขาสื่อออกมา มันดูถูกและเหยียดหยามทุกครั้งที่เธอจำต้องสบตามอง
“จะถอดไม่ถอด” วายุย้ำอย่างรำคาญพลางสาวเท้าเข้าไปหาช้าๆ เขาเหวี่ยงกระป๋องเบียร์ในมือทิ้งเมื่อดื่มมันจนหมดไปแล้ว “ถ้าเธอไม่ถอดงั้นฉันถอดให้”
“อ๊ะ อย่านะ!”
“เงียบน่า”
“ไม่นะ!”
นภิสาร้องเสียงหลงเมื่อเดรสรัดรูปสีดำถูกเขากระชากจนแทบจะหลุดติดมือไป