แผลรักทรายสวาท

“เจ้าเลิกโกหกข้าได้แล้ว เลิกโกหกข้าเสียที ข้ารู้นางอยู่ที่นี่ นาดาได้โปรดให้อภัยข้า ให้อภัยผู้ชายโง่ๆ คนนี้ ข้าจะขาดใจอยู่แล้ว ข้าจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงในเมื่อไม่มีเจ้า เจ้าคือความหวังทั้งหมดของข้า เจ้าเป็นคนที่ข้ารักมากที่สุด นาดา นาดา ได้โปรด ได้โปรด อย่าทำแบบนี้กับข้า อย่าทิ้งข้าไป ข้ายังไม่ได้บอกทุกอย่างกับเจ้าเลย ข้ายังไม่ได้เห็นหน้าลูกๆ ของเราเลย” น้ำเสียงของท่านชายและอาการเดินสำรวจไปทั่วกระโจมหวังจะได้พบท่านหญิงนาดา โดยไม่เฉลียวใจเลยสักนิดว่าหญิงท้องที่ยืนนิ่งเป็นคนที่เขาร่ำร้องเรียกหาแทบบ้า ก่อนจะเดินกลับมาทรุดกายลงตรงหน้าของมีนะฮ์ ใบหน้าหล่ออาบไปด้วยน้ำตา น้ำตาของความสูญเสียอย่างแท้จริง ไม่อาจเรียกคืนสิ่งได้กลับมาได้อีกแล้ว
“มีนะฮ์ข้าขอร้อง ได้โปรด ได้โปรดคืนนาดาให้ข้า อย่าเอานางไปซ่อนอีกเลย ข้าขอร้องได้โปรดเถอะ เจ้าได้โปรดกลับคำพูด นางยังไม่ได้ตายนางยังมีชีวิตอยู่ บอกข้าว่านางยังมีชีวิตอยู่ มีนะฮ์