เจ้าสาวของซาตาน

'รุ้งลาวัลย์' หญิงสาวผู้ดั้นด้นเดินทางมาหางานทำยังสเปน
ต้องกลายเป็นเชลยของ 'มาร์เธโล เอลกาโน โมริเอนเตส'
ซาตานหนุ่มมหาเศรษฐีผู้โหดเหี้ยม
ด้วยเหตุผลที่เธอก็ไม่อาจล่วงรู้
แต่เพื่อครอบครัวที่รออยู่ที่ประเทศไทย
และเพื่อความปลอดภัยของพี่สาว ผู้เป็นเป้าหมายที่แท้จริงของเขา
เธอจึงจำเป็นต้องอดทน และทำทุกอย่างที่เขาต้องการ
แม้แต่การเป็นนางบำเรอ...

“เธอเป็นบ้าอะไรของเธออีกล่ะ เพเนโลเป”
เมื่อได้ยินมาร์เธโล รุ้งลาวัลย์ หรืออีกนัยหนึ่ง เพเนโลเปจำเป็น ก็หันกลับมาตามเสียงเพื่อจะต่อว่าเขา แต่ยังไม่ทันจะได้อ้าปากพูดอะไร ดวงตากลมโตของเธอก็มีอันต้องเหลือกลาน ต้องกรีดเสียงออกมาอีกเป็นคำรบที่สอง หันกลับไปทรุดตัวนั่ง ปิดหน้า
“ก็คุณ... คุณ... ทำไมคุณไม่ใส่เสื้อผ้า” หญิงสาวร้องลำล่ำละลัก มือสั่นเทาชี้ไปหาเขาทั้งที่ยังหันหลังก้มหน้าก้มตา ปิดตายิ่งกว่าเก่า
“เลิกแหกปากซะทีได้ไหม นี่เธอจะเรียกให้พวกคนใช้ขึ้นมากันให้หมดหรือยังไงกัน” ชายหนุ่มตวาดด้วยความรำคาญหู
ชายหนุ่มก้มลงมองตามมือของเธอ พบว่าร่างกายของตนเองกำลังล่อนจ้อนอยู่ แทนที่จะตกใจ เขากลับเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างนึกหมั่นไส้
“เลิกทำตัวไร้เดียงสาสักทีเถอะ ทำเหมือนกับว่าเธอไม่เคยเห็นอย่างนั้นแหละ” พูดไม่พูดเปล่า มาร์เธโลก้าวเข้าไปหาร่างที่หดตัวเป็นก้อนอยู่บนพื้น ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ เธอพร้อมทั้งกระซิบกระซาบ “หรือที่ผ่านมาไม่เคยเจอแบบที่มันมโหฬารอย่างนี้”