ดั่งเพลิงผลาญใจ

‘ความรัก’ ไม่ต่างอะไรกับเปลวเพลิง
รักสามารถทำให้หัวใจที่เย็นชาของใครบางคนต้องหลอมละลายลง
ให้หลงเหลือเอาไว้เพียงความอบอุ่นละมุนละไม
ขณะเดียวกัน...รักก็สามารถทำให้หัวใจของใครอีกคนต้องทุรนทุราย
……………………………………………………….

นั่นคือความรักใช่ไหม...ที่วาดรอยยิ้มได้
คือความรักใช่ไหม...ที่หลายคนร้องไห้
ความรักแท้จริงเป็นเช่นไร ยังคงไม่รู้ไม่เคยเข้าใจ
นั่นคือความรักใช่ไหม...ที่สรรค์สร้างทุกอย่าง
คือความรักใช่ไหม...ที่ลบเลือนทุกสิ่ง
และทำให้ใจต้องร้าวราน ทำลายหมดทุกๆอย่างไม่เหลือเลย
.................................................................................


เมื่อความรักลึกซึ้งแปรเปลี่ยนเป็นความชิงชัง
เปลวไฟแห่งความรักที่เกิดขึ้นนั้นจึงเปรียบดุจ

‘ดั่งเพลิงผลาญใจ’