ภรรยาวิวาห์ร้าง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อสิ้นสุดพันธะ เธอกับลูกก็ต้องจากไป
และเป็นได้แค่คนที่เขาไม่รัก...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


“คุณปัฐน์คะ...”
“ถอดชุดออกซะ”
แต่ไม่ทันที่พะนอขวัญจะได้เอ่ย ปัฐน์กลับออกคำสั่งสวนกลับมา หญิงสาวจึงเงยหน้าขึ้นมองเขาที่เดินไปยังตู้เสื้อผ้าแล้วรื้อค้น ไม่นานก็เดินวนมาหยุดลงตรงหน้าของเธอ
“หรืออยากจะให้ผมถอดให้”
สิ้นวาจาปัฐน์ก็ทำตามที่กล่าวทันที ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อที่เปียกชุ่ม แม้พะนอขวัญจะขยับตัวถอยห่าง แต่ปัฐน์ก็โอบเอวคอดให้กลับมาชิดใกล้
“บัวถอดเองได้ค่ะคุณปัฐน์”
พะนอขวัญเอ่ยบอกแล้วดันอกกว้างให้ห่างออกพร้อมส่งสายตาไปบอก ฝ่ายปัฐน์จึงยินยอมถอยห่าง มือยื่นเสื้อตัวโคร่งของตนเองไปให้พร้อมกับผ้าขนหนู
พะนอขวัญรับเสื้อผ้าไปแล้วหันหลังให้กับคนตัวโต สองเท้าก้าวเข้าไปในห้องน้ำ แต่ก็ถูกหยุดด้วยประโยคที่ทำให้เธอเนื้อตัวสั่น
“พรุ่งนี้เราต้องไปที่อำเภอ...ไปหย่ากัน”


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โปรดโหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อนะคะ
แนะนำให้เริ่มอ่านใหม่ ต้นฉบับมีการแก้ไขเล็กน้อยจากที่ลงเนื้อหาในเว็บ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++