เด็กของไค (เมียข้าใครอย่าแตะ)

"เมียข้า ใครอย่าแตะ" จำคำนี้เอาไว้ให้ดี! เด็กน้อยในโอวาทของผมในวันนั้นกลับกลายป็นสาวสวยสะพรั่งที่ดื้อกับผมในวันนี้ ให้ตายเถอะ!


เกริ่น...
กลุ่มเด็กนักเรียนกำลังพากันเดินออกจากโรงเรียนมองดูก็ไม่ค่อยจะเป็นระเบียบเท่าไหร่ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเหม่ออยู่ที่ศาลาหน้าโรงเรียน ถ้าจะพูดให้ถูก ฉันนั่งรอคนที่เขามารับฉันทุกวันต่างหากล่ะ



ปี๊นน!! ปี๊นๆ!



ฉันสะดุ้งกับเสียงแตรรถที่ดังขึ้นพลางหันไปมองทางต้นเสียง บิ๊กไบท์คันคุ้นตาที่ตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน ก็ไม่มีใครขับมาหรอกนอกจากพ่อทูนหัวของฉันน่ะ


“ไค สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้เขาตามมารยาท

“อือ วันนี้รีบก็เลยพาคันนี้มา กลัวมารับเธอสาย” เขาพูดพร้อมกับหยิบหมวกนิรภัยใบใหญ่มาใส่ให้ฉัน

“ไม่สายหรอก ไคมาจากทำงานหรอ”

“ค่อยคุย ขึ้นมาก่อน พี่อึดอัดสายตาพวกนี้”



ฉันพยักหน้าเป็นอันรับรู้ ก่อนที่จะปีนขึ้นรถคันใหญ่ของเขาจนสำเร็จ ไคจับมือฉันให้มากอดเอวของเขาไว้แน่นแล้วค่อยๆขับรถออกไป ทุกครั้งที่มีฉันซ้อนอยู่ด้วยเขาจะขับมันด้วยความระมัดระวังเป็นที่สุดเพราะเหตุผลนี้ฉันเลยอยากที่จะนั่งกับเขาเสมอเวลาที่เขาขับรถไปไหนมาไหนคนเดียว ฉันเป็นห่วงเขา



ในขณะที่ฉันเพลิดเพลินกับการกอดและซบแผ่นหลังอุ่นๆของเขา อยู่ๆไคก็ผ่อนเครื่องลงแล้วตีรถเข้าข้างทางทันที

“มีอะไรหรอคะ” ฉันถามในขณะที่ยังสวมกอดเอวของเขาอยู่

“พี่ลืมว่าเธอใส่กระโปรงมา เปลี่ยนมานั่งข้างหน้าเร็ว” หื้อ!! ไม่พูดเปล่า เขาแกะมือฉันออกจากเอวแล้วลงมาจัดการอุ้มฉันให้เปลี่ยนที่นั่งจากการซ้อนท้ายเป็นการนั่งข้างหน้าแทน เอ๊ะ!

“อื้ออไค… ขับรถต่อสิคะ” ฉันถามเพราะเขาเอาแต่ลูบขาอ่อนฉันเบาๆไม่ยอมขับรถต่อสักที

“พี่จะขับช้าๆ เก็บชายกระโปรงให้มันดีๆอย่าให้ใครเห็นขาอ่อนเด็ดขาด” เขาบอกฉันเสียงเข้ม

“รู้แล้วค่ะ หนูไม่ให้ใครเห็นหรอก หนูเก็บไว้ให้ไคดูคนเดียวก็พอ ”