จดหมายถึงลูก

ถ้าจะว่าไปแล้ว ชีวิตก็เปรียบเหมือนกับการเดินทางไกลนั่นแหละลูก คนทุกคนล้วนมีเป้าหมายที่เป็นความฝันของพวกเขา ที่พวกเขาต้องไปให้ถึงให้ได้

ถ้าลูกลองสังเกตเป้าหมายที่คนทุกคนต้องการจะเดินไปให้ถึง ลูกจะพบว่าทุกคนล้วนต้องการมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย มีทรัพย์สินเงินทอง มีความมั่งคั่งที่ชาตินี้ พวกเขาจะต้องสบาย ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะต้องเป็นคนรวยให้

การดิ้นรนออกเดินทางเพื่อจะไปหาความร่ํารวยไม่ใช่เป็นเรื่องที่ง่าย จะมีซักกี่คนที่ออกเดินทางแล้วไปเจอความร่ํารวย เอาความร่ํารวยกลับมา

พ่อเองก็เป็นคนหนึ่งที่ออกเดินทางไปหาความร่ํารวยมากว่าค่อนชีวิต ยิ่งพ่อพยายามหามันมากเท่าไร พ่อกลับไม่เจอ และไม่รู้ซะด้วยซ้ำว่ามันอยู่ตรงไหน ยิ่งพอหาไม่เจอ พ่อก็ยิ่งบ้าหนัก พยายามแล้ว พยายามอีกด้วยการชี้นําจากสมอง ที่คลอดเหตุและผลแห่งการกระทํา ที่จะทําให้พ่อเจอความร่ํารวยให้ได้

ตํารา วิธีการตามหนังสือ HOW TO หรือแม้แต่การเลียนแบบวิธี การของคนที่ประสบความสําเร็จ ซึ่งพ่อก็ไม่รู้จริงหรอกว่า คนที่อ้างตัวว่าประสบความสําเร็จ แท้จริงแล้ว เขาเป็นคนรวยจริงแล้วหรือยัง ถูกนํามาปรับใช้เพื่อพ่อจะได้ทําตาม เอาแบบอย่างเพื่อพ่อจะสําเร็จได้บ้าง แต่ไม่ว่าจะเลียนแบบอย่างไร พ่อก็ไม่เจออีกเหมือนกัน เข้าทํานองว่า ยิ่งเลียนแบบ ยิ่งเจ๊ง ยิ่งหายนะ ยิ่งเลียนแบบ ไม่เจอตัวของพ่อเองเลย ว่าจริงๆ แล้วพ่อเป็นคนอย่างไร

การไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนอย่างไร ถือเป็นการไม่เจอะเจอตัวเอง ไม่ รู้จักตัวเอง ไม่เข้าใจตัวเอง แล้วอย่างนี้ พ่อจะพึ่งพาตัวพ่อเ อย่างไร พ่อจะพาตัวเองให้รู้ซึ้งถึงนิยามที่ว่า “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ได้อย่างไร

พ่ออารัมภบทเล่าเรื่องเกริ่นนํามา ก็เพื่อต้องการจะกระชากมือของลูกที่พ่อสมมติว่า ณ ขณะนี้พ่อกําลังจับมือลูก ในขณะที่ลูกกําลังอยู่ในอาการออกเดินทางไปหาความสําเร็จ ว่า “หยุดเถอะลูก ความสําเร็จไม่ใช่ไปทางนั้น ความสําเร็จอยู่ทางนี้ต่างหาก อยู่ตรงการที่ลูกหยุดเดินทางหา”

พ่อกําลังหมายความว่า ความสําเร็จเกิดขึ้นได้ด้วยการที่ลูกต้ ไปหาความสําเร็จแบบเดินไกลออกไปจากตัว ลูกต้องหันหลังกลับ แล้วเดินเข้าไปหาศูนย์กลางกายของตัวลูกเอง

สาเหตุที่ลูกต้องเดินเข้าไปหาศูนย์กลางกายของตัวลูก ก็เพราะที่ศูนย์กลางกายของลูกมีจิตของลูกซุกซ่อนอยู่

จิตที่ซิกมันด์ ฟรอยด์ จิตที่ไอน์สไตน์ จิตที่ไอแซค นิวตัน จิตที่บิลเกตส์ จิตที่วอเรน บัฟเฟตต์ และคนที่ประสบความสําเร็จอย่างยิ่งใหญ่ของโลกอีกหลายคนค้นพบตามคําสอนของพระพุทธเจ้า เมื่อกว่า 2,500 ปี จิตที่พ่อบอกลูกนี้ต่างหากเป็นปริศนา เป็นความลับของความร่ํารวย เป็นความลับของความสําเร็จทั้งมวลที่จะเกิดขึ้นกับชีวิตของลูกได้ ปราศจากการเจอจิต ลูกจะไม่มีทางประสบความสําเร็จอย่างยิ่งใหญ่ได้

จริงๆ แล้วการเจอจิต ก็คือการเจอตัวเองนั่นเอง เมื่อเจอตัวเอง ก็จะเจอปัญญา และเมื่อเจอปัญญา ปัญญาก็จะถูกใช้เพื่อสร้าง ความสําเร็จแบบง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ ลูกจะกลายเป็นคนรวย และยังมีความสุข ความสงบกับชีวิตทุกค่ําวันอีกด้วย

นี่เองที่พ่อบอกว่า ความสําเร็จต้องหาจากภายในตัวลูก หาจาก ภายนอกไม่ได้

ทั้งชีวิตของพ่อที่เดินทางมา 16,790 วัน พ่อรู้อะไรดีๆ ที่เป็น เป็นเคล็ดลับของความสําเร็จ พ่อไม่อยากให้เรื่องที่พ่อรู้ และยากที่คนส่วนใหญ่จะรู้ตายไปพร้อมกับตัวพ่อ พ่อจึงตัดสินใจเขียนบั ให้ลูกได้อ่าน

บันทึกที่พ่อเขียนถึงลูกทุกวันที่ลูกถืออยู่ในมือเล่มนี้จะ ลูกได้ใช้ชีวิต ให้ลูกได้เดินทางไปถึงประตูแห่งความสําเร็จ ซึ่งลูกผลักประตูเข้าไป ลูกก็จะเจอความฝันที่เป็นจริงของลูก

นับจากวันนี้ไปอีกไม่นาน หากพ่อต้องตายไปในวันใดวันหนึ่ง พ่อไม่เสียใจเลย เพราะพ่อได้ทําหน้าที่ของพ่อครบถ้วนแล้ว มันเป็นหน้าที่ที่พ่อสอนเรื่องชีวิต และวิธีการใช้ชีวิตให้กับลูก จะมีบันทึกของพ่ออยู่เคียงข้าง เสมือนว่าพ่อไม่ได้ตายไปไหน พ่อยังคงอยู่เคียงข้างลูก และเป็นเพื่อนเดินทางของลูกตลอดไป

อย่าลืมเอาบันทึกเล่มนี้ติดตัวไปไหนมาไหนด้วยล่ะ ว่างเมื่อไรก็หยิบมันขึ้นมาอ่าน อ่านมันซ้ําๆ อ่านมันบ่อยๆ แล้วลูกจะค่อยๆ เข้าใจจนวันหนึ่ง ลูกจะอยู่ในอาการร้องอ๋อ และยอมรับอย่างไม่มีเงื่อนไข ว่าทั้งหมดที่พ่อสอนลูกเป็นเรื่องจริง ใช้งานได้จริง ทําให้ประสบความสําเร็จในชีวิตและในหน้าที่การงานได้จริง

รักลูก

ชาย กิตติคุณาภรณ์
www.fpmcource.com
www.advicefpm.com
E-MAIL : sumrej2011@gmail.com