สาวน้อยของอาเกื้อ

อาเกื้อขา... วันนี้ไปที่บ้านของหนูดีนะคะ” เธอเอ่ยชวนเขาเสียงหวาน
“ไปทำไมครับ”
“ไปเก็บเสื้อผ้าค่ะ จะหนีตามมาอยู่กับอาเกื้อ”
“แค่กๆๆๆ” เกื้อการุณถึงกับสำลักในประโยคนั้นของเด็กสาว
***
“อยากเอาใจอาเกื้อ”
“มีแผนอะไรหรือเปล่า” เขาไม่ค่อยไว้วางใจเธอนัก
“ไม่มีหรอกค่ะ แต่คืนนี้หนูดีจะนอนกับอาเกื้อ” เธอออดอ้อนซุกหน้าที่อก ถูไถเหมือนลูกแมวตัวน้อย เกื้อการุณก้มมอง พอเขาขยับเธอก็กอดรัดแนบแน่นไม่ยอมลุกจากตัก ก่อนจะเอื้อมไปตักอาหารมากิน แทนที่จะผลักไสเขากลับมองเธอเพลิน แก้มเนียนละเอียด ผิวผุดผ่องทำให้เขาหลงลืมตัวไปชั่วคราว
“อาเกื้อขา...” เสียงหวานๆ ทำให้เขาหลุดจากภวังค์ความคิดอันแสนจะวุ่นวายของตัวเอง
“อะไร” เขากระแอมกระไอถามเสียงดุๆ
“อุ้มหนูดีไปนอนด้วยคนนะคะ คืนนี้ขอนอนด้วยนะ นะคะๆ”
“รู้ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่” เกื้อการุณเอ่ยถาม แต่เขาก็อุ้มเธอขึ้นห้องไปโดยง่าย จะเรียกว่าเขาใจง่ายก็ย่อมได้