เล่ห์บำเรอรัก

“ปล่อยฉันไปได้ไหมคะ” ครองขวัญเอ่ยบอก

เสียงหัวเราะดังก้องห้องทันทีที่ได้ยิน ภูวิศไม่เคยได้ยินอะไรน่าขันเท่านี้มาก่อนเลย ครองขวัญได้แต่กัดปากแน่น นัยน์ตาคู่สวยเต็มไปด้วยความอดสูจากการถูกหยามครั้งแล้วครั้งเล่า

“จะให้ฉันปล่อยเธอไปทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ได้เชยชมเธอเลยน่ะหรือครองขวัญ เป็นไปไม่ได้หรอก ฉันไม่ทำตามแน่”

“แต่ฉันไม่ได้อยากเป็นนางบำเรอสนองอารมณ์คุณบนเตียงนะคะ ฉันไม่ได้ขายตัวนะ!”

“แล้วยังไงล่ะ อะไรที่ฉันอยากได้ฉันก็ต้องได้ ไม่มีใครขัดฉันได้หรอก รวมทั้งเธอด้วยครองขวัญ เธอน่ะไม่มีทางขัดขืนฉันได้หรอก ในเมื่อฉันอยากได้เธอเป็นเมีย เธอก็ต้องเป็นเมียฉัน!”