อ้อนรักมาเฟียแสนร้าย

“ไหนเอามือมาดูดิ” ฉันรีบซ่อนมือตัวเองอย่างอัตโนมัติ (กลัวโดนดุอีกอ่า)
“หมูหวาน เอามือมา”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันกลับล่ะ”
พูดจบ ฉันรีบหันหลังเตรียมวิ่งแต่กลับโดนมือหนาคว้าไว้เสียก่อน
“แดงขนาดนี้เลยเหรอ”
ภาคินดึงมือฉันพลิกไปพลิกมา พลางพึมพำเบา ๆ
“บอกแล้วว่าไม่เป็นไร”
“ยังจะปากดีอีก ไปนั่งไป เดี๋ยวฉันไปเอายาให้”
“ก็บอกว่าไม่เป็นไรไง”
“หมูหวาน ไปนั่ง”
ไม่อยากยอมรับเลยว่าเสียงต่ำ ๆ บวกกับหน้าตานิ่ง ๆ ของเขา ทำให้ฉันแอบเสียวสันหลังอยู่เหมือนกัน
สุดท้ายฉันเลยต้องพาตัวเองมานั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขก ไม่นาน ภาคินก็เดินเข้ามาพร้อมกล่องยาเล็ก ๆ
“นึกยังไงถึงมาทำอะไรแบบนี้”
ระหว่างที่เขากำลังทายาให้ฉัน อยู่ ๆ ภาคินก็ถามขึ้น
“ฉันว่ามันคงทำให้นายวุ่นวายมากกว่าทำให้พอใจสินะ ครั้งหน้าฉันคงไม่ทำแล้วล่ะ”

“หึ ก็วุ่นวาย แต่ไม่ได้บอกว่าไม่ชอบนะ”

---------------------------------------------------------

อย่าลืมอ่านตัวอย่างก่อนกดสั่งซื้อนะคะ
ซื้อใน WEB ถูกกว่าซื้อผ่านทาง APPLE น้า

หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้เคยลงขายแล้วในชื่อเรื่อง อ้อนรักมาเฟีย แต่ได้มีการลบหนังสือไปเพราะสัญญานะคะ
วันนี้ขลุกขลิกเอาความน่ารักของน้องหมูหวานและเสี่ยภาคินกลับมาลงแล้วน้า สำหรับใครที่เคยซื้อไปแล้วไม่ต้องซื้อซ้ำนะคะ สามารถอ่านที่เคยซื้อไปได้เลย
แจ้งปัญญาต่างๆเกี่ยวกับนิยายได้ทางเพจ : นิยาย น้ำขลุกขลิก