รักสีเทา(ใน)เงาเสน่หา

หญิงสาวเมาหนักจนถึงขั้นครองสติไม่อยู่ ได้แต่ครางงึมงำเมื่อหมอณรงค์กรอุ้มพาเข้ามาในห้องของม่านรูด เขาวางร่างหล่อนลงบนเตียงนุ่ม จ้องมองร่างอวบอิ่มอย่างหลงใหล ก่อนนั่งลงข้างคนเมา ลูบไล้แก้มเนียน เมื่อเห็นริมฝีปากบางเผยอน้อยๆอย่างเชิญชวน เขาก็ก้มลงประทับจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม

“คุณหมอ?” คนโดนขโมยจูบประท้วง

“เป็นของผมนะครับ”

“ค่ะ”

นายแพทย์หนุ่มยิ้มเมื่อหญิงสาวยินยอมอย่างเต็มใจ โดยหารู้ไม่ว่าอีกฝ่ายพูดไปเพราะความเมา เขาก้มลงประทับแนบแน่นกับริมฝีปากหล่อนอีกครั้ง ค่อยๆ ดื่มด่ำไปช้าๆ แต่ลุ่มลึก ก่อนจะถอนริมฝีปากออก ปล่อยให้เภสัชกรสาวเลียริมฝีปากอย่างโหยหา แล้วเขาก็จูบไซ้ที่ซอกคอหล่อนอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนมือก็ลูบคลำจากล่างขึ้นบน สัมผัสส่วนนุ่มนิ่มบนหน้าอกอวบอูม ใช้ความทะนุถนอมเคล้าคลึงให้เจ้าของความนิ่มครางแผ่วๆ ออกมาอย่างมีอารมณ์ร่วม