[Fan Fic. ป๋อxจ้าน] ก็รุ่นพี่น่ารัก จะไม่ให้ผมรักได้ยังไง

นับจากวันที่หวังอี้ป๋อได้ร่วมงานกับรุ่นพี่เซียวจ้านครั้งแรกเมื่อสองปีก่อน ในรายการวาไรตี้ที่เขาเป็นพิธีกร เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่ารุ่นพี่เป็นคนพิเศษ ทั้งที่เขาเป็นพวกชอบใจใครยาก จะเรียกว่าเป็นรักแรกพบของเขาคงไม่ผิดนัก

และเหมือนสวรรค์เป็นใจให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกัน เมื่อหวังอี้ป๋อได้รับการติดต่อจากกองถ่ายละคร ‘ปรมาจารย์ลัทธิมาร’ หรือ ‘เฉินฉิงลิ่ง’ ให้รับบทแสดงนำคู่กับรุ่นพี่ ในบท ‘คุณชายหลานวั่งจี’ ซึ่งเป็นโอกาสที่เขาจะได้สัมผัสรอยยิ้มหวานที่เขาหลงใหลอย่างใกล้ชิด

ในการถ่ายทำที่ต้องใช้เวลาอยูุ่ด้วยกันตลอดสี่เดือนนี้ เขาจะต้องคว้าใจของรุ่นพี่มาครองให้ได้ แม้จะรู้ว่ามันอาจนำไปสู่เรื่องราวที่คนในสังคมแผ่นดินใหญ่ไม่ยอมรับก็ตาม

--------------------------------------------

“พี่จะบอกว่าที่ผ่านมาพี่ไม่รู้สึกอะไรกับผมเลยงั้นเหรอ” อี้ป๋อสบตารุ่นพี่จริงจัง น้ำเสียงของเขาหนักแน่นชัดเจนจนคนฟังหวั่นไหว
“อี้ป๋อ พอเถอะ พี่คิดกับนายแค่น้องชายจริงๆ” รุ่นพี่ปฏิเสธเสียงแผ่วเบา ก่อนทำท่าลุกเดินออกไป หากมือใหญ่ก็คว้าข้อมือของร่างสูงไว้
“งั้นผมขอยืนยันอะไรอย่าง ถ้าพี่ทำได้ผมจะยอมตัดใจ และให้ถือว่าเรื่องวันนี้ไม่เคยเกิด”
“นายจะให้พี่ทำอะไร”
“จูบผม”
“ว่าไงนะ!” เซียวจ้านทำตาโต เผลอส่งเสียงตะโกนลั่น
“ถ้าพี่ไม่ทำผมจะถือว่าพี่ยอมรับความรู้สึกของผม”
“นี่นายกำลังเล่นอะไร บ้าไปแล้วหรือไง ให้จูบนายเนี่ยนะ มันช่วยพิสูจน์อะไรตรงไหน”
“ก็ถ้าพี่ไม่คิดอะไรกับผมจริง แค่จูบจะคิดมากทำไมล่ะ ในละครก็ใช่ว่าจะไม่เคยสักหน่อย”
“นายมันเจ้าเล่ห์ หวังอี้ป๋อ”