อาชญากรปล้นใจ

“นึกคำขอบคุณที่ฉันช่วยชีวิตได้ดีที่สุดแค่นี้เองเหรอคะ”
ร่างบางยืนหย่อนกายไปด้านข้าง ท่าทีไม่ทุกข์ร้อนซ้ำยังทวงบุญคุณ ไม่รู้ทำไมอากัปกิริยาของเธอมันถึงได้เตะตา วูบหนึ่งรู้สึกว่าเธอมีเสน่ห์ดูลึกลับ แต่พอตั้งสติได้ก็กระชับปืนแน่นกว่าเดิม
“ฉันไม่ได้พูดเล่น หมดเวลาปาร์ตี้หน้ากากของเธอแล้ว ถอดมันออก วางอาวุธ
และเอกสารในมือซะดีๆ”