ทัณฑ์รักอาญาลวง

ไม่มีทาง ฝันไปเหอะ ที่คนอย่างฉันจะร้องขอให้นายมาทำอะไรบ้า ๆ แบบเมื่อกี้นี้อีก ปลายฟ้าได้แต่คิดในใจ เพราะขืนปากไวอาจจะยั่วโทสะเขาขึ้นมาอีก
“แต่มีข้อแม้” สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่มองมา ไม่ได้น่าไว้วางใจเลย
“ข้อแม้อะไรคะ” นั่นไงคนอย่างเขามันตัวอันตรายชัด ๆ ฮึ...
“เธอห้ามขัดใจฉัน ไม่ว่าฉันจะทำอะไร แต่ฉันสัญญาว่าจะไม่ล่วงล้ำเธอเด็ดขาดถ้าเธอไม่ยินยอม” เควินเสนอ ข้อแม้ที่เขาไม่ขาดทุนสักนิด
หญิงสาวขมวดคิ้ว นิ่งคิด
“เอาเถอะ...นอนได้แล้ว ฉันง่วง” เควินโอบเอวสาวน้อยดึงเข้ามาแนบอก เขาพูดไปอย่างนั้นเอง คืนนี้ไม่รู้จะนอนหลับหรือเปล่า
“ไหนว่าจะไม่ทำอะไรไงคะ” หญิงสาวโวยวาย ดิ้นรน
“ก็ไม่ได้ทำอะไรนี่ แค่นอนกอดเฉย ๆ อ๊ะ...หยุดดิ้นเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันปล้ำ” ชายหนุ่มข่มขู่

หญิงสาวหยุดดิ้นทันที เพราะมีประสบการณ์จากเมื่อกลางวันยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งปลุกเร้าให้เขาตื่นตัว….หล่อนเพิ่งจะเข้าใจความหมายของเขา...เอาวะ...สละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต...ยอมให้เขาใกล้ชิด เพื่อรักษาพรหมจรรย์...