รักนะครับ..พี่ชายของผม

“เป็นอย่างไรบ้าง รสจูบของฉัน พอจะสู้เบนได้หรือเปล่า”

“นาย..”

คิมหันต์แก้มร้อนระอุเนื้อตัวสั่นเทาไปหมด หลังจากนั้นอารมณ์ก็ผสมปนเปกันไปหมด ทำให้พี่ชายต่างสายเลือดกำหมัดต่อยเข้าที่ใบหน้าของราเชนทันที

“อย่าทำแบบนี้อีกนะ” เขาตะโกนเสียงสั่น แล้วก็เปิดประตูห้องวิ่งหนีออกไปทันที ทิ้งให้ราเชนนิ่วหน้าด้วยความเจ็บหมัดของคิมหันต์รุนแรงกว่าที่คิด ชายหนุ่มยกมือขึ้นลูบแก้มที่ถูกต่อย

แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ..เมื่อเทียบกับหัวใจของเขา ที่เจ็บปวดยิ่งกว่า

ราเชนรู้อยู่แล้ว...ว่าวันนี้จะต้องมาถึง ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องมานั่งเสียใจ เพราะชายหนุ่มไม่เคยคิดรักคิมหันต์แบบพี่ชาย ถึงแม้เขาจะแสดงออกยังไง ชายหนุ่มก็ยังคงเห็นเขาเป็นน้องชายอยู่เสมอ ในเมื่อเผลอจูบไปแล้วเขาก็ต้องยอมรับการกระทำของตัวเอง แต่ไม่ว่ายังไงราเชนก็ไม่มีวันยอมปล่อยมือจากคิมหันต์เป็นอันขาด

และชายหนุ่มก็ไม่ยอมยกให้ใครอีกด้วย...