เทวาซ่อนกล

โชคชะตาพัดพาให้เด็กสาวคนหนึ่งได้พบกับเทพบุตรทรงเสน่ห์ หากเทพบุตรตนนั้นกลับใช้รูปลักษณ์ของตนทำเรื่องน่ารังเกียจ เรื่องที่ ‘พัสชา’ แสนชิงชัง แต่แล้วโชคชะตาอีกนั่นแหละ ที่กำหนดให้เธอต้องเป็นคนเปลี่ยนแปลงเขา

เท้าที่กำลังก้าวเดินไปตามโถงทางเดินหยุดชะงัก แขนเรียวรัดหนังสือในอ้อมแขนแน่น หัวใจเต้นรัว พร้อมๆกับความร้อนผะผ่าวที่ซ่านทั่วสองแก้มนวล ภาพตรงหน้าคือร่างสองร่างกำลัง ‘นัวเนีย’ กันอย่างถึงพริกถึงขิง พัสชาละล้าละลัง ตกใจ มึนงง เกินกว่าจะตัดสินใจได้ว่าควรย้อนกลับไปทางเดิม...ไปที่ไหนก็ได้ หรือเดินผ่านชายหญิงคู่นั้นไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังไม่ทันที่สาวน้อยจะคิดตก เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ก็ผละจากร่างทรงเสน่ห์ หน้าคร้ามคมงดงามราวเทพบุตรหันมาทางคนตัวเล็กราวกับเกิดมีตาหลังขึ้นมา คิ้วเข้มได้รูปเลิกขึ้น ก่อนจะขยิบตาให้กับคนที่บังเอิญผ่านมาเห็นบทรักร้อนแรงของตัวเอง

...สมัยนี้ใช่แต่ผู้ชายจะเลี้ยง ‘อีหนู’ ผู้หญิงหลายคนก็หันมานิยมเลี้ยง ‘ไอ้หนู’ กันแล้ว ซึ่งก็ดูเหมือนเทพบุตรบางคนจะไปได้ดีก็หนทางนี้เสียด้วยสิ...

“ก็ในเมื่อเกิดมามีรูปเป็นทรัพย์ ทำไมผมถึงจะหาทรัพย์จากรูปไม่ได้ล่ะ” ภีมย้อนถาม นัยน์ตาวาววามด้วยประกายขบขัน เด็กหนอเด็กเชื่อจริงจังว่าเขาเป็นผู้ชายอย่างว่าไปได้

“ถ้าคุณไม่ชอบสิ่งที่ผมเป็น คุณก็ต้องเป็นคนเปลี่ยนมัน ทำได้ไหมครับ คุณเปลี่ยนผมให้ดีกว่านี้ ดีแบบที่คุณพอใจ” ลมหายใจของพัสชาติดขัด เปลี่ยนแปลงเขาอย่างนั้นเหรอ ให้เธอเปลี่ยนแปลงผู้ชายอย่างภีมนี่นะ ด้วยวิธีไหนกัน และเพื่ออะไรเล่า