พู่กัน สีน้ำและเรื่องรัก

“แล้วผู้หญิงที่ทิ้งถุงยางอนามัยไว้ในห้องผู้ชายเขาเรียกว่าผู้หญิงแบบไหนคะคุณวีด้า” พลอยพิมพ์เริ่มโมโหขึ้นมาอย่างจริงๆ จังๆ ความคิดของเธอคือจะต้อง ‘เชือด’ ผู้หญิงคนนี้ให้ตายคามือและนี่ก็ถึงเวลาลงมีดที่ใช้เวลาลับจนคมกริบแล้ว
“ทำไมฉันจะทิ้งมันไว้ไม่ได้ ในเมื่อกรเขาเอาฉันทุกครั้งที่ฉันมาหาที่นี่”
พลอยพิมพ์ยิ้มเยาะ
“เหรอคะ แต่จะบอกอะไรให้นะ ถุงยางเธอน่ะ ฉันเอาไปทิ้งถังขยะแล้ว”
สีหน้าของวีด้าซีดเผือดลงทันที
“แกหมายความว่ายังไง”
“อืม... ถุงยางกลิ่นสตรอเบอรี่ไซส์ XXL กล่องสีชมพู วางอยู่ในห้องน้ำ”
“แก...”
ยิ่งได้ยินพลอยพิมพ์พูด มือของวีด้าก็ยิ่งกำแน่น
“ฉันเอาทิ้งถังขยะไปแล้วละ”
“ทิ้ง... ทิ้งทำไม”
“ก็มันใช้ไปแล้วนี่”
“หมายความว่ายังไง...” วีด้ารู้สึกว่าในกายตัวเองมีแต่เลือดเย็บเฉียบเท่านั้นที่ไหลเวียนอยู่ข้างใน
“กรเขาใช้ถุงยางที่เธอให้ไปแล้ว ใช้จนหมดกล่องเลย อยากรู้ไหมว่าใช้กับใคร ก็เมื่อตอนเช้านั่นละ ฉันไม่อยากให้ของของเขามันเลอะพื้นครัวก็เลยขอให้เขาใส่ถุงซะ พอเสร็จเขาก็ใช้ทิชชู่รีดมันออกมาแล้วก็ทิ้งถังขยะยังไงล่ะ”
“กรี๊ดดดด!”