หล่อนเก็บฉันมาเลี้ยง

''คุณเมาเหรอคะ แล้วคุณกลับมาเองโดยที่ไม่มีคนมาส่งเลยแบบนี้มันอันตรายมากเลยนะคะ...''

ฉันรีบก้าวขาเข้าไปพยุงตัวคนที่ทำท่าจะล่มลงไปกับพื้นให้ได้ หลังจากที่เดินพ้นประตูเข้ามา ร่างเล็กกว่าฉันนั้นก็คือคุณนิชา ผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อฉันมากและยังเป็นผู้ปกครองให้ฉันอีกทั้งๆ ที่หล่อนก็ยังอายุเพียงแค่สามสิบต้นๆ เท่านั้นเอง

ฉันไม่คิดว่าผู้หญิงที่ทั้งสวย และอายุยังน้อย แถมมีอำนาจล้นฟ้า จะประกาศให้คนอื่นได้รับรู้ว่าตัวเองมีลูกแล้ว และลูกคนนั้นก็หมายถึงฉัน

ใช่ฉันอยู่ในฐานะลูกบุญธรรมของคุณนิชา

''ดึกป่านนี้แล้วทำไมยังไม่นอนอีก''

คุณนิชาหันมาถามฉันแต่น้ำเสียงเชิงตำหนิเสียมากกว่า ตอนนี้เรายืนใกล้กันจนฉันสามารถได้กลิ่นของแอลกอฮอล์ถูกระบายจากปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงสดยามที่เอ่ยออกมา

ไม่ใช่เพราะคุณเหรอคะฉันถึงกลายเป็นเด็กนอนดึกแบบนี้

''หนูเห็นคุณยังไม่กลับก็เลยอยู่รอค่ะ... '' ความจริงฉันเป็นห่วง

''อืม'' หล่อนพยักหน้าเข้าใจ

''พรุ่งนี้มีสอบไม่ใช่เหรอ นอนดึกเดี๋ยวก็ตื่นสายเอา''

''ถ้างั้นหนูไปส่งคุณที่ห้องก่อนนะคะ คุณจะได้พักผ่อน''

คุณนิชาพยักหน้าเล็กน้อยหมายถึงให้ฉันพาหล่อนไปส่งที่ห้องได้

ฉันไม่คิดว่าคุณนิชาจะรู้ว่าพรุ่งนี้ฉันมีสอบ ฉันคิดว่าหล่อนให้ความสนใจเรื่องงานมากกว่า ไม่ได้สนใจฉันเสียอีก แต่อย่างนั้นก็เถอะฉันเป็นเพียงเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงไม่ได้เป็นสายเลือดแท้ๆ เสียหน่อยจะแอบน้อยใจไปทำไม บางทีฉันก็เคยคิดนะว่าถ้าเกิดวันหนึ่งคุณนิชาได้แต่งงานกับผู้ชายสักคนที่หล่อนรักแล้วมีลูกของพวกเขาจริงๆหลังจากนั้นคงหมดหน้าที่ฉันแล้วหรือเปล่า และเวลานั้นฉันก็คงต้องกลับไปในที่ฉันเคยจากมาสินะ

คิดแล้วทำไมมันหัวใจมันหน่วงแปลกๆ แหะ

''หนูกลับห้องก่อนนะคะ คุณจะได้พักผ่อน''

ฉันพูดหลังจากที่ประคองคุณนิชานั่งลงบนเตียงของหล่อนแล้ว

''เดี๋ยวก่อน'' หล่อนเรียกฉันเอาไว้

''ทำหน้าที่เหมือนที่เคยทำสิ''

หล่อนบอกก่อนจะเอนตัวนอนลงช้าๆแล้วยกนิ้วเรียวสวยขึ้นแตะริมฝีปากสีแดงสดของหล่อนเบาๆ โดยสายตาสวยนั้นยังมองมาที่ฉันโดยไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆออกมา

ฉันก้าวเดินไปที่เตียงของหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะนั่งลงข้างๆ กับที่หล่อนนอนจนฟุกยุบลงไปตามน้ำหนัก ฉันค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปใกล้ๆ กับคุณนิชาอย่างที่เคยทำ แต่ครั้งนี้คุณนิชายกแขนสองข้างขึ้นมาโอบรอบคอฉันก่อนจะดึงฉันเข้าไปจูบ เราจูบกันอยู่นานโดยคุณนิชาเป็นคนนำฉันเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้หล่อนสอดลิ้นเข้ามาในปากฉันแล้วเริ่มหยอกเล่นกับลิ้นของฉัน ฉันเริ่มจะหายใจไม่ทัน ลิ้นของหล่อนนุ่มเอามากๆแต่เคลือบไปด้วยรสของแอลกอฮอล์จนฉันเริ่มรู้สึกมึนตาม

''คืนนี้หมดหน้าที่ของเธอแล้ว กลับไปนอนซะ''
หล่อนบอกหลังจากที่ผลักตัวฉันออก

ตอนนี้ใบหน้าสวยที่ฉันชอบแอบมองแดงก่ำไปด้วยฤิทธิ์ของแอลกอฮอล์และเสียงหอบหายใจของหล่อนที่แรงขึ้น ช่างเป็นภาพที่น่ามองเหลือเกิน ชุดเดรสตัวที่หล่อนใส่กระโปรงก็ดันเลิกขึ้นมาจนเห็นขาอ่อนในยามเมื่อต้องแสงไฟจากหัวเตียงก็ยิ่งขาวน่ามอง จนหัวใจของฉันตอนนี้เต้นแรงแทบจะไม่เป็นจังหวะเลยก็ว่าได้ ไม่อยากจะละสายตาไปเลยจริงๆแต่ก็ต้องจำใจออกมาเพราะหน้าที่ฉันมีแค่นี้นี่น่า...

''ค่ะ''

ฉันเดินออกจากห้องมาใช่หน้าที่ของฉันมีแค่นี้แหละแต่ฉันชอบกลับชอบช่วงเวลานี้เอามากๆ ไม่รู้ว่าแม่ลูกบ้านอื่นจะทำแบบเราไหม แต่ตั้งแต่ที่ฉันย้ายเข้ามาอยู่กับคุณนิชาหล่อนก็บอกให้ฉันทำแบบนี้กับหล่อนทุกคืน จนเป็นเรื่องชินไปเสียแล้วแต่ครั้งนี้หล่อนส่งลิ้นนุ่มๆ นั่นเข้ามานี่สิที่ต่างไปจากทุกครั้งและฉันกลับชอบมันมากๆ

แบบนี้คงเป็นการแสดงความรักของแม่ลูกในแบบของพวกเรา