อสุราเฝ้ารัก (ซีรีส์ : ศิตานนท์)

ความอ่อนเดียงสาในวัยกระเตาะ...ถูกแทนที่ด้วยความเสน่หาของสาวแรกแย้ม เย้ายวนใจชาย...ผู้เป็นดั่งเจ้าชีวิต

_________________________________

*** ตัวอย่างที่ 1 ***

‘ไปอยู่ด้วยกันนะ เด็กน้อย’

คนสูญเสียบิดาอย่างกะทันหันเงยมองเจ้าของคำพูดที่ย่อตัวลงมาเอื้อมเช็ดน้ำตาให้กับเธอด้วยความอ่อนโยนต่างจากใบหน้าที่เรียบสนิท นัยน์ตาสีดำลึกลับคล้ายกับสะกดให้เธอหยุดร้องไห้ได้ในขณะนั้น

‘ฉันจะเป็นพ่อให้เธอเอง’

ประโยคถัดมาราวกับหยุดทุกอย่างที่กำลังเคลื่อนไหวแม้แต่หัวใจที่เต้นปวดร้าวของเด็กหญิง ผู้ชายที่มีนัยน์ตาดุจภาพวาดของซาตาน...แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะรับเธอไปอยู่ด้วยกัน

‘คุณ...’

แม้สีหน้ากับคำพูดของชายหนุ่มจะไม่สัมพันธ์กันเท่าไหร่ แต่หนึ่งตะวันก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจจนอยากจะลองเชื่อใจเขาดูสักครั้ง

‘ฉันชื่อพิธาน์...’

‘…’

‘พิธาน์ ศิตานนท์’

‘คุณพิธาน์’

‘ไม่…’ เขาขัดเธอเสียงนุ่ม แววตาดูไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ‘เรียกฉันว่าคุณป๋าสิ…’

‘คุณป๋า...’

หัวใจเด็กน้อยพองโตขึ้นมาอย่างประหลาด ความเศร้าที่เกาะกุมเริ่มจางหาย เธอไม่ต้องเผชิญหน้าอยู่กับความโดดเดี่ยวเพียงลำพังอีกต่อไปแล้ว



*** ตัวอย่างที่ 2 ***

"หนึ่งทราบดีค่ะว่าคุณป๋ามีบุญคุณต่อหนึ่งมากแค่ไหน” ร่างบางเอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไป ก้มมองมือที่ผสานบีบกันแน่น “หนึ่งคิดเอาไว้แล้วว่าถ้าเรียนจบมีงานทำ...หนึ่งจะส่งเงินให้คุณป๋าทุกเดือน แม้มันจะไม่มากมายอะไรแต่ก็ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณ”

นี่เธอคิดจะตีจากเขาอย่างนั้นเหรอ

นกน้อยในกรงทองทำให้เจ้าชีวิตเธอคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ พิธาน์แตะเบรก หันมากระชากแขนเล็กให้ประชิดกับตัวเขา ทำหนึ่งตะวันหลุดร้องเสียงหลง

“คุณ...คุณป๋า!?!”

“คิดว่าเรียนจบแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นสิ ปีกกล้าขาแข็งขนาดนั้นเชียว”

อะไรกัน ทั้งๆ ที่เขาเป็นฝ่ายลำเลิกบุญคุณเธอแท้ๆ ทำไมถึงได้...

“แล้ววางแผนอนาคตไว้ว่ายังไงบ้างล่ะ มีไอ้ซูโฮอยู่ในแผนเธอด้วยรึเปล่า”

ตากลมเบิกกว้าง นี่เขาชักจะพาลไปกันใหญ่แล้ว

“ปละ ปล่อยหนึ่ง...หนึ่งเจ็บ”

พิธาน์บิดยิ้ม กระชากอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้กว่าเดิมจนคนประท้วงแทบหยุดหายใจ

“จำเอาไว้หนึ่งตะวัน...หน้าที่เธอคือทำตามคำสั่งฉัน เธอก็เห็นแล้วว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง”

จบประโยคก็ปล่อยอีกฝ่ายแทบในทันที แรงส่งที่ได้รับยังผลให้แผ่นหลังเรียวบางชนเข้ากับเบาะ หนึ่งตะวันลูบแขนที่แดงเป็นจ้ำ ความรู้สึกเจ็บที่ได้รับ...เทียบไม่ได้กับความปวดร้าวที่ไหลบ่าเพราะคำพูดของเขา

พิธาน์หันกลับไปบังคับพวงมาลัย ออกรถตามแรงอารมณ์ที่ยังไม่สงบนิ่ง

เขาพยายามแล้ว...

พยายามทำดีต่อเธอทุกอย่างแต่หนึ่งตะวันก็มีแต่จะตีจาก เขาจะต้องทำอย่างไรถึงจะได้ทั้งตัวและหัวใจเธอ


_________________________________

นิยายโคแก่กินหญ้าอ่อน เฝ้าตะล่อมเด็กในอาณัติ เดี๋ยวจับ เดี๋ยวจูบ ป๋าไม่ได้ตั้งใจหื่นแค่เด็กมันน่ากินนนน (หนึ่งในซีรีส์ศิตานนท์)

#คุณป๋า
#ป๋าธาม
#หนึ่งตะวัน

*** โปรดโหลดตัวอย่างประกอบการตัดสินใจ ***