สรวงเสน่หา

สรวงสวรรค์คือภาพลวงตา กรงเสน่หาคือความจริง
==============================
“ตั้งใจฟังนะ”
ภัชช์บอกหนักแน่น แล้วค่อยๆ เชยคางเธอให้เงยหน้าสบตากัน มองเขาคราวนี้สวรรยากลับเดาใจไม่ถูก ไม่รู้เลยว่าแววกังวลในสายตาของชายหนุ่มหมายความว่าอย่างไร
“ถ้ายังกอดอยู่แบบนี้ ก็ขอให้รู้ไว้ว่าฉันจะไม่เป็นอาของเธออีกแล้ว”
สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ให้สวรรยาใจหายขึ้นมา แต่เมื่อทบทวน เธอก็พบว่าหากตอบตกลง เธอก็จะไม่ใช่หลานสาวของภัชช์อีกแล้วเช่นเดียวกัน แต่จะเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีสิทธิ์รักเขาอย่างเต็มหัวใจ
“ยิ้มเป็นอะไรของอาภัชช์ก็ได้ แต่อาภัชช์กอดยิ้มไว้ได้ไหม”
“อยากได้เวลาคิดทบทวนมากกว่านี้ไหม”
“ยิ้มรักอาภัชช์มาตลอด ไม่เคยเปลี่ยนใจ”
หญิงสาวสารภาพไปหมดหัวใจเมื่อได้อยู่อ้อมกอดเขา ได้ซึมซับรอยจูบของภัชช์ ความรู้สึกในใจเธอก็ไม่อาจกักเก็บไว้ได้อีกแล้ว